Vanavond (zondag 16 februari 2025) staat er een, voor mij persoonlijk, erg bijzonder concert in Melkweg Amsterdam geprogrammeerd. Vier jaar geleden begon ik met het interviewen van (new) country artiesten voor newcountry.nl en Carly Pearce was een van de allereerste artiesten die ik mocht interviewen. Toen was dat naar aanleiding van de EP ‘29’, die later uitgroeide tot een volwaardig full-length album (’29: Written In Stone’) en daarna ook nog tot een live-album. Niet alleen omwille van het leuke interview, maar ook omwille van de wondermooie en briljante titeltrack ‘29’ ben ik haar blijven volgen en in september 2022 was ik een van de ‘happy few’ die haar allereerste concert op Nederlandse bodem in de intieme setting van een uitverkochte UP (de kleinste zaal in de nok van de Melkweg) mocht bijwonen. Ondertussen heeft Carly Pearce vorig jaar haar nieuwste album ‘Hummingbird’ uitgebracht en vanavond staat tijdens het Europese/UK gedeelte van haar Hummingbird Tour een optreden in de Max zaal, de grootste zaal van Melkweg Amsterdam, in Carly’s agenda.
Ik zorg dan ook dat ik tijdig in Amsterdam ben en samen met een vriend ga ik eerst een hapje eten bij het Hard Rock Café. Kwestie van alvast een muzikale bodem te leggen. Na een heerlijke maaltijd begeven wij ons door de ijzige wind en kou (ik draag meerdere lagen kleding, maar wat is het vanavond heel erg koud, zeg) rond 18.40u naar de Melkweg. We hoeven gelukkig niet in de lange rij wachtenden aan te schuiven, want er staat om 19.00u eerst een interview gepland met Carly Pearce. En dus kunnen we binnen in de warme lobby wachten. Na een erg leuk en ontspannen interview in de tourbus (!) (verrassend genoeg vindt het interview niet backstage maar in de tourbus, ook een erg leuke locatie trouwens, plaats; interview is binnenkort ook terug te lezen op newcountry.nl), begeven we ons, samen met de tourmanager, weer naar de ingang van de Melkweg en naar de ingang van de Max.
Tekst: Cedric Davids / Foto’s: Marc Van Der Maas
Support act: Wade Bowen
Na het opbergen van onze jassen in een kluisje, lopen we de Max zaal binnen. Ik wist wel dat het concert van vanavond niet uitverkocht was, maar ben toch ietwat onaangenaam verrast dat de balkons gesloten blijken te zijn en er dus enkel publiek beneden in de zaal wordt toegelaten. Een beetje jammer, want vanaf de balkons heb je, wat mij betreft, een beter zicht op het podium en een plaatsje vooraan bij een balkon maakt het schrijfwerk voor een journalist, die tijdens concerten bepaalde zaken neerschrijft in een boekje ipv in zijn telefoon, iets makkelijker dan beneden in de zaal (niet alleen door de grotere drukte beneden in de zaal maar ook door een betere verlichting op de balkons). Maar goed, het is niet anders, en dus nemen we ongeveer halverwege de zaal, maar wel een beetje aan de zijkant, plaats.
We zijn na het interview ook net op tijd in de zaal, want om 19.30u is het de beurt aan Wade Bowen en zijn twee muzikale compagnons om de avond op gang te trappen. Wade is een zeer ervaren Texaanse zanger, die reeds meer dan 20 jaar op de planken staat en 13 albums op zijn naam heeft staan. Zelf ben ik nog niet echt bekend met zijn werk, maar ik laat me graag verrassen.
Wade kondigt aan dat het een ‘sad songs’ setlist gaat worden, omdat dat volgens hem synoniem staat met country muziek, maar ook omdat hij, naar eigen zeggen, slechts drie vrolijke songs in zijn repertoire heeft. We krijgen een set met 8 nummers voorgeschoteld, waaronder de opener ‘When Love Comes Around’, ‘Trouble’, ‘'Til It Does’, ‘Everything Has Your Memory’, ‘A Guitar, A Singer and A Song’ en ‘Saturday Night’. Met ‘Sun Shines on a Dreamer’ speelt hij zowaar ook een van de drie vrolijke songs die zijn repertoire rijk is. En om iets na 20.00u sluit hij af met ‘Fell in Love on Whiskey’. Tussen de songs door profileert Wade zich als een erg sympathieke artiest, die over een gezonde dosis humor beschikt. Hij bedankt het publiek uitgebreid voor het steunen van (new) countrymuziek en hij geeft iedereen ook de boodschap mee dat je niet per sé een of meerdere hits hoeft te hebben om toch al meer dan 20 jaar op de planken te kunnen staan en om te kunnen touren, soms solo en soms met andere (grote) artiesten. Prima zanger, prima songs, kortom een prima set met een hoog kampvuurgehalte.
Main act: Carly Pearce
Om 20.30u is het dan de beurt aan een van de grande dames, zo niet de grootste grande dame, van de hedendaagse new country generatie, om het podium van Melkweg Amsterdam te betreden: Carly Pearce! Haar huidige tour heet de Hummingbird Tour, maar Carly geeft al vroeg tijdens het concert aan dat de focus niet alleen zal liggen op haar meest recente album ‘Hummingbird’, maar dat het publiek een fijne dwarsdoorsnede van haar hele repertoire zal worden voorgeschoteld.
En die belofte maakt ze ook helemaal waar, want songs van al haar albums komen aan bod. Van haar debuutalbum ‘Every Little Thing’ uit 2017 horen we de titeltrack ‘Every Little Thing’ en het aanstekelijke ‘Hide The Wine’. En ‘I Hope You’re Happy Now’ (oorspronkelijk een duet met Lee Brice) is de enige song van het album ‘Carly Pearce’ uit 2020.
’29: Written In Stone’ uit 2021 is haar meest succesvolle album en het is dan ook niet verwonderlijk dat meerdere hits uit dat album worden gespeeld vanavond: ‘Next Girl’, ‘Never Wanted To Be That Girl’ (haar grote hit met Ashley McBryde), ‘Should've Known Better’ en ‘What He Didn’t Do’. En uiteraard mag het briljante ‘29’ niet ontbreken in de setlist. Die song blijft, wat mij betreft, Carly Pearce’s absolute pareltje. Kippenvelmoment!
En aangezien deze tour niet voor niets de Hummingbird Tour heet, passeren uiteraard heel wat songs van dat album de revue: opener ‘Rock Paper Scissors’, ‘Country Music Made Me Do It’, ‘Truck on Fire’, ‘Still Blue’, ‘We Don't Fight Anymore’ (haar duet met haar droomartiest om mee samen te werken, Chris Stapleton), ‘Things I Don't Chase’, ‘Woman to Woman’ en ‘My Place’, Carly’s persoonlijke favoriete nummer van het album.
Tijdens het concert ruimt ze ook plaats in om een gloednieuwe song aan het publiek voor te stellen (‘If Looks Could Kill’) en halverwege de set roept ze Wade nog even terug op het podium en zingen ze het duet ‘Louisiana Woman, Mississippi Man’. Net als tijdens haar optreden in september 2022, toont Carly zich een erg sympathieke en humoristische dame. Ook toont ze haar dankbaarheid wanneer ze, tegen het einde van het concert, een vlag uit het publiek ontvangt met daarop een tekening/afbeelding van haar twee grote schatjes: haar hondjes. En het is een erg speciale avond voor Carly, want een vroegere hartsvriendin, die omwille van de liefde is verhuisd van Kentucky naar België, is vanavond ook aanwezig in de Melkweg Amsterdam!
Na ‘I Hope You’re Happy Now’ verlaten Carly en haar uitstekende 4-koppige band rond 21.45u, onder luid applaus, het podium. Ze keren daarna nog terug voor twee prachtige songs, ‘Oklahoma’ en ‘What He Didn’t Do’, nemen nogmaals een uiterst verdiend en luid applaus in ontvangst en om 21.55u zit een magische avond er dan toch echt op.
Wat heb ik, na het fantastische optreden in september 2022, opnieuw genoten van een Carly Pearce concert! Opnieuw een concert dat alle ingrediënten in zich had om tot een magische avond uit te groeien: een prima support act, een fantastische band, briljante songs en een fenomenale zangeres. Wat wil een mens nog meer? Eigenlijk ook nog een strak uitverkochte zaal. Een zangeres van de buitencategorie, van het kaliber Carly Pearce, verdient de volgende keer echt wel een volledig uitverkochte zaal. Ik hoop dat de mensen die bij het concert aanwezig waren net zo erg van het concert hebben genoten als dat ik heb gedaan. En voor de mensen die niet zijn geweest: laat bij een volgende gelegenheid zeker de kans niet voorbijgaan om deze uiterst getalenteerde artieste aan het werk te zien!
