Op woensdagavond 8 maart vertrok ik naar Amsterdam voor een afspraak in het sjieke Hotel Americain aan het Leidseplein voor een ontmoeting en een exclusief interview met Hunter Hayes, new country zanger, multi-instrumentalist, componist, tekstschrijver en arrangeur.
Ik kreeg ruim de tijd om met hem te praten over zijn afkomst, zijn muzikale carriëre, zijn inspiratie en dromen voor de toekomst. Als kers op de taart mocht ik tussen het enthousiaste en voornamelijk jonge publiek aanwezig zijn bij het eenmalige uitverkochte concert in Nederland wat hij later op de avond gaf in De Melkweg. Mede dankzij Warner Music Netherlands en Newcountry.nl werd het een onvergetelijke avond.
Is het je eerste keer hier in Nederland? En hoe vind je het tot nu toe?
Ik ben als kind een keer voor een tussenlanding op Schiphol geweest maar dat telt niet echt. Ja. Het is m'n eerste echte bezoek aan Nederland en ik vind het geweldig. De mensen zijn zo ontzettend aardig. Er kwamen vanmiddag al wat fans binnen toen ik de soundcheck aan het doen was.
Heb je ondanks het drukke tourschema ook nog tijd voor een beetje ontspanning? Touren kan soms vervelend zijn of niet?
Hunter is het hier helemaal niet mee eens. Hij zegt: "Man, het is absoluut niet vervelend. Dit is waar ik voor leef en wat ik m'n hele leven al heb willen doen!" "Natuurlijk het is een drukke reis en veel dingen komen er op het laatste moment nog bij. Maar het is ook een beloning voor de inspanning om hier naartoe te komen. En om terug te komen wanneer jullie me willen hebben. Ik hoop nog een beetje meer te zien maar als dit het is voordat ik vertrek is het fantastisch geweest. En het optreden wat je zult zien, is ook geweldig.
Hunter is geboren in Louisiana, een van de zuidelijkste Staten van de VS met een Franse geschiedenis. Hij vertelt over z'n afkomst en z'n vroege jeugd.
Ik kom niet uit een financieel rijk gezin, maar waar ik vandaan kom heeft zeker een rijke historie en veel van de scholen bieden nog Franse les aan. Ook spraken mijn grootouders nog Frans met elkaar. Het eten had nog veel Franse invloeden en dat gold ook voor de muziek. De bevolking in deze Cajun streek luistert veel naar zydeco en zo kreeg ik m'n muzikaliteit en ritmegevoel met de paplepel ingegoten.
Hoe ontdekte je dat je zo enorm getalenteerd was? (Hunter kan zo'n 30 instrumenten bespelen en kreeg een accordeon van z'n oma toen hij 2 jaar oud was.)
Ik was bezeten van het maken van geluid, maar dat geldt denk ik voor elke peuter. En die speelgoedaccordeon was de sleutel die de deur openmaakte. Het ging vanaf dat moment steeds verder. Ik maakte steeds meer herrie op allerlei instrumenten en kreeg daarna een drumstel. Vervolgens kreeg ik m'n eerste gitaar van acteur Robert Duvall toen ik 6 was en dat was het instrument waar ik me voor welke reden dan ook direct het meest mee verbonden voelde.
Daarna begon je op jonge leeftijd al met het uitbrengen van CD's in eigen beheer? Hoe ging dat? Want je schreef eerst liedjes toch voordat je begon met optreden en een artiest werd?
Tja, we waren het allemaal zo'n beetje aan het ontdekken. Ik heb geloof ik wel zo'n zes albums uitgebracht voordat ik naar Nashville vertrok. Maar ik wist van het begin af aan dat dit het voor mij zou zijn. Ik wist ook niet wat ik anders zou moeten worden. Dit is m'n liefde, weet je?
En je ouders hebben je natuurlijk ook altijd gesteund. Ik bedoel, die gingen met je mee naar Nashville.
Ja, ondanks dat ze niet muzikaal zijn, stonden ze altijd achter me. Op een manier die me altijd heeft verbaasd. Ze hebben me ook veel over de muziekbusiness geleerd. Maar ze volgden me niet blindelings overal naartoe. Ze zeiden: "Je moet doen waar je je blij bij voelt", en ze zijn inderdaad met me meegegaan, tien jaar geleden. Ik was net 16 toen ik naar Nashville vertrok, had daar een auto maar ik ben nog een hele tijd alleen heen en weer gereden tussen Nashville en Louisiana, wat een rit van 10 uur is. En tussendoor gewoon nummers schrijven en dingen doen die ik kon doen.
Wanneer kwam die grote doorbraak, zoals het contract wat je tekende bij een grote platenmaatschappij?
De eerste kwam vlak voordat ik verhuisde. Ik tekende bij Universal Publishing, een overeenkomst als liedjesschrijver wat ik geweldig vond want ik ben altijd een enthousiaste tekstschrijver geweest. Ik wilde echt niet alle nummers op m'n album zelf schrijven maar ik wilde wel invloed hebben op wat ik schreeft. En ongeveer een jaar later gebeurde het plotseling na wat heen en weer gepraat met Warner. Alles klopte en ik tekende bij Atlantic. Die twee jaar zijn bepalend geweest. De sterren begonnen te flonkeren en zo is het eigenlijk allemaal begonnen.
Je zult altijd wel een country ster zijn en blijven maar is er ook een kans dat je zoals Taylor Swift en pas geleden nog The Band Perry de overstap zult maken naar de popmuziek?
Eerlijk gezegd, houd ik daar helemaal geen rekening mee. Ik denk er niet eens over na. Ik weet gewoon waar ik m'n hele leven naar geluisterd heb, waar m'n hart is, wat me blij maakt en de muziek die ik leuk vind om te maken. En het komt altijd van die zelfde plek. Voor mij is de basis de country muziek, de gesprekken. Hoewel het geluid en de hele omgeving van de muziek verandert, kan ik alleen maar voor mezelf spreken - en ik ben er heel goed in om over dingen na te denken - maar de beste benadering voor mij op dit moment in m'n leven is gewoon de muziek.
Waar krijg je toch al die inspiratie van? Ik bedoel tekstschrijven, componeren enzovoorts want produceren en arrangeren doe je er ook nog bij.
Man, qua inspiratie; het leven. Je schrijft gewoon over alles wat er in het leven gebeurt, of versies van verhalen die je toevallig hoort, of het nou waar is of niet. En voor wat betreft de muziek; hetgeen wat me raakt, wat me een goed gevoel geeft. Teveel om op te noemen. Alles om je heen.
Het is toch geweldig dat je aan een weeralarm denkt wanneer je iemand ontmoet die een verpletterende indruk achterlaat, zoals in je liedje 'Storm Warning'?
Het verhaal daarachter is wel een beetje verdrietig. Gordie (Sampson red.) kwam binnen met een geweldige titel 'Storm Warning'. Ik zeg: "Dat doet me denken aan een relatie waar ik in zit!" Helemaal niet grappig eigenlijk.
Je hebt op het moment drie nummers uit. 'Young Blood', 'Amen' en je meest recente single 'Yesterday's Song'. Is dat niet verwarrend? Hoe weten de radiostations bijvoorbeeld welk nummer ze moeten draaien?
Eigenlijk het nummer waar je blij van wordt. We hebben 'Yesterday's Song' als single uitgebracht maar ik wilde meer dan een liedje uitbrengen. Ik bedoel, je werkt een jaar of drie aan een album en het enige wat de mensen het eerst horen is een single. Hoewel we vonden dat Yesterday's Song' een goeie eerste single zou zijn hebben we de fans laten spreken. Bovendien ademde het de geest van het hele album. Ik heb momenteel materiaal klaarliggen voor twee nieuwe albums maar ik kijk er anders naar. Het zijn niet zomaar 12 liedjes die op een album komen. Ik neem m'n tijd en het hoeft niet voor een bepaalde datum klaar te zijn. Dat is het plan ook voor de nabije toekomst om aan dit project te werken.
Heb je nog iets speciaals wat je aan je Nederlandse fans kwijt wilt?
Het is werkelijk ongelofelijk wat hier gebeurt. Een concert op een plek waar ik nog nooit geweest ben, is gewoon uitverkocht. Het management is verbaasd. Jullie hebben m'n hart echt geraakt. Ik voel me zo trots en opgetogen dat jullie in grote getale naar me toe komen tijdens m'n eerste bezoek. En in de korte tijd dat we hier zijn, hebben jullie ons het gevoel gegeven dat we hier altijd welkom zijn.
