LINKS | DOUWE BOB
Vanwege de corona crisis komen er op dit moment geen Amerikaanse artiesten naar Nederland voor optredens en interviews. Gelukkig is er dichter bij huis ook voldoende talent aanwezig en staan bands, zangers/zangeressen en singer/songwriters van de koude grond in de rij om meer over zichzelf te vertellen. In deze periode zullen we een aantal Nederlandse acts van deze nieuwe lichting aan het woord laten. Hoogste tijd voor Douwe Bob die openhartig vertelt over zijn drijfveren, z’n nieuwe album en zijn horecazaak Stevig in Amsterdam. Vanaf zijn boot staat hij me te woord en hebben we een mooi persoonlijk gesprek ondanks het feit dat dit interview met behulp van Zoom online plaatsvindt.
Ik vind het best lastig om nog met originele vragen te komen. Ik bedoel; je staat in elk tijdschrift en wordt vaak op TV geïnterviewd. Ik hoop nog wat nieuws aan je te kunnen vragen.
Douwe stelt me direct gerust en vindt mijn energieke benadering al genoeg aanleiding om er eens goed voor te gaan zitten en uitgebreid antwoord te geven.
Je hebt Friese roots en een creatieve, hippie-achtergrond. Je vader Simon maakte deel uit van een kunstenaarscollectief. Hoe ben je eigenlijk in Amsterdam verzeild geraakt?
“Ik ben geboren en getogen in Amsterdam, hoor. Mijn opa is een Fries. Mijn vader Simon maakte deel uit van een kunstenaarscollectief The Fool en maakte ook muziek. Mijn moeder was danseres. Zij woonden dus al in Amsterdam. Vandaar dat ik hier m’n hele leven al woon.”
Amsterdam is nou niet direct een stad die je zou associëren met Americana en Country muziek. Hoe krijg je toch de inspiratie voor dit genre in de grote stad?
Douwe stelt me direct een wedervraag: “En Dylan dan?” (De van oorsprong folkzanger Bob Dylan is toen hij 20 was, verhuisd naar New York red.) Ja, daar moet ik hem groot gelijk in geven. “Het is onafhankelijk van waar ik me bevind. Wanneer ik een lekker uptempo nummer schrijf, heb ik het ritme van de stad nodig. Schrijf ik een ballad, dan trek ik me terug op m’n schip en heb ik meer behoefte aan een rustige omgeving.”
Wat betekent Terschelling voor je? Ik heb begrepen dat je daar regelmatig naartoe gaat.
“Ja dat is een mooie plek natuurlijk om met de boot heen te gaan. Daar ben je echt in een andere omgeving. Maar ook op het eiland is de afwisseling groot; zelfs tussen de verschillende groepen eilandbewoners onderling.
Wat ben je? Meer city of country?
“Goeie vraag!” “Het is een wisselwerking.” “Ik merk dat ik de laatste tijd wat meer de neiging heb om de natuur in te gaan. Ik woon dus op een schip en ik vind het heerlijk om met name in de winter lekker te gaan varen, om zo de rust op te zoeken. Al heb ik soms ook de dynamiek van de stad nodig. Het is afhankelijk van m’n stemming, hoe ik me voel”. “Ik merk wel dat ik een verandering aan het doormaken ben en anders ben dan bijvoorbeeld zo’n vijf of zes jaar terug. Andere mensen hebben een weekend nodig om tot rust te komen. Voor mij is een paar uur vaak al genoeg om m’n kop te schonen.”
Je hebt deze maand precies negen jaar geleden het eerste seizoen van De Beste Singer/Songwriter van Nederland gewonnen met het nummer Multi Coloured Angels en brak daarna door met je debuutalbum Born In A Storm. Ik merk die verandering wanneer ik je nieuwe album Born To Win, Born To Lose en bijvoorbeeld Born In A Storm en Fool Bar na elkaar beluister of alleen al de titels vergelijk.
“Jôh, grappig dat je dat zegt. Dit is echt de eerste keer dat ik er zo naar kijk!” “Ik ben gegroeid en wat meer beschouwend geworden nu ik in de richting van de dertig kom. Dat heeft vanzelfsprekend ook te maken met het feit dat ik vader word van een dochtertje. Natuurlijk moet ik het nu allemaal doen, moet het nu gebeuren maar mijn leven is niet meer te vergelijken met zeg, twee, drie jaar geleden. Op latere leeftijd maakt het niet zoveel uit of je nou bijvoorbeeld 45 of 47 bent, dan doe je ongeveer dezelfde dingen. Maar wat je doet als je 22 of 24 bent, is een wereld van verschil.
Heb je je eigen label Sweetheart Of The Rodeo opgericht als back up voor als je geen contract zou krijgen bij een major label en je zodoende je muziek toch in eigen beheer uit kon brengen?
“De naam Sweetheart Of The Rodeo is geïnspireerd door een album van The Byrds uit 1968 en m’n bedrijf Rodeo Media. Nee, dat label was me aangeraden vanuit een juridisch perspectief. Toen ik een platencontract kreeg bij Universal. was een eigen label eigenlijk niet meer nodig.”
Wanneer het niks was geworden met de muziek, wat was je dan gaan doen?
Hij schiet in de lach en zegt: “Of chef, of bij de commando’s!” Ik lach en zeg dat ik dat nogal een contrast vind. “Ik kom uit een horeca-familie en die keuken heeft me altijd getrokken. Natuurlijk had ik ook een combinatie van beide kunnen kiezen. Veldkok in het leger of zo, maar dat lijkt me nu ik het er over heb, eigenlijk toch niks.” Ik zeg dat zijn oude wens nu dan toch in vervulling gaat. “Dat klopt.” “Ik ben druk met de voorbereidingen van m’n restaurant en wijnbar “Stevig” die binnenkort opengaat.” Ik zoek het ondertussen op en zie bij de omschrijving: “Een mooie tent met goede exclusieve wijnen, gerechten uit de wereldkeuken, heerlijke akoestische muziek en meer leuks.” Douwe zegt: “Een mooie afleiding en iets anders want ik ben snel verveeld en anders word ik gek dat ik niet kan optreden.”
Dat geloof ik. Live optredens zijn voor jou zo belangrijk. Hoe is de afgelopen tijd voor je geweest? Afkicken?
“Precies, afkicken. Gelukkig heb ik m’n boot want met het onderhoud daarvan kun je behoorlijk druk zijn. Verder is er van alles gebeurd, heb ik een nieuw album gemaakt en gaat het leven door. Maar het feit dat ik een tijd niet voor publiek heb kunnen staan, heeft er wel ingehakt. Ik kan niet wachten tot ik straks weer lekker het podium op mag. Misschien niet meer zo op de voorgrond als een paar jaar geleden maar ik kijk er erg naar uit om samen met m’n nieuwe band mooie muziek te maken voor mooie mensen.” Ik vraag of hij niet meer samenwerkt met onder anderen Matthijs van Duijvenbode. Douwe antwoordt: “Nee, niet vervelend of zo. Maar het bruiste niet meer in creatief en emotioneel opzicht.”
Hoe bereid je je voor op een optreden en heb je rituelen voor je het podium opgaat?
“Soms kan het voorafgaand aan een optreden wel iets te gezellig zijn. Iedereen komt maar binnen en loopt door elkaar heen. Daar let ik de laatste tijd wel op. Ik vind het fijn wanneer het vijf of tien minuten voor aanvang wat rustiger is in de kleedkamer.”
Je hebt meegedaan aan het Eurovisie Songfestival en daar op een mooie 11e plek geëindigd, geloof ik. Had je ondanks die hoge klassering achteraf misschien voor een ander nummer dan Slow Down gekozen?
“Nee, zeker niet. Die keuze hebben we toen gemaakt en we stonden destijds met z’n allen achter dat besluit. Op dat moment was het goed en hadden we het niet beter kunnen doen. Wanneer de mogelijkheid zich nu had voorgedaan, was het waarschijnlijk een ander nummer geweest maar ook dat is terug te voeren op hoe ik nu in het leven sta.
Welk eigen nummer, spreekt je het meest aan of is het meest persoonlijk voor je?
“Dat is zonder twijfel Fine Wine, wat ik geschreven heb naar aanleiding van de dood van een hele goeie vriend… nu bijna een jaar geleden.” (Het nummer staat op Douwe Bob’s nieuwe album red.)
Als je zou doorbreken in Amerika, blijf je dan je eigen naam gebruiken? Heb je überhaupt wel ambities om buiten Europa door te breken.
“Nou, ambitieus ben ik nog steeds wel natuurlijk. Ik wil mensen blijven bereiken met m’n muziek. Maar niet zoals in het begin. Ik was op een missie toen. Ik wilde de wereld veroveren. Weet je dat ik m’n nieuwste album Born To Win, Born To Lose oorspronkelijk in Amerika had willen opnemen? De plannen lagen er al maar dat is toen afgeblazen, vanwege corona.”
Als dat doorgegaan was, had je dan voor een studio aan de Westcoast gekozen of bijvoorbeeld voor Nashville?
“Dat ligt eraan. Born To Win, Born To Lose is natuurlijk gewoon een country album. Ik houd enorm van die slick country sound die momenteel uit Nashville komt. Tegelijkertijd ben ik blij dat ik voor de totstandkoming van dit nieuwe album heb samengewerkt met onder anderen Daniël Lohues die het plaatwerk mede-produceerde. De afwisseling tussen dat vette geluid en akoestische, traditionele instrumenten, maken het tot een mooi geheel met – ook voor Nederland - herkenbare elementen.”
Hoe is je laatste album Born To Win Born To Lose tot stand gekomen, hoe verloopt dat proces voor jou. Komen de teksten eerst of eerst de muziek?
“Voor mij begint dat precies zoals in een country song, met een enkel woord, regel of een zin. Daar bouw ik verder aan door dat thema vanzelfsprekend steeds terug te laten komen. Uitwerken, aanvullen, bijschaven enzovoorts. Het componeren doe ik ongeveer in de verhouding 70% gitaar en 30% piano. De refreinen heb ik op een bepaald moment klaar. Daarna begint het échte, keiharde werk: de coupletten. Aan het eind van een schrijfsessie ben ik helemaal kapot. Afhankelijk van het soort nummer dat ik geschreven heb, zoek ik ontspanning. Na het werken aan een slow song relax ik in de natuur, na een stevig nummer duik ik de kroeg in.”
Je hebt natuurlijk al een aantal pop-duetten gezongen met onder meer Anouk en Jacqueline Govaert. Is er een country zanger of zangeres met wie je nog een keer een duet zou willen opnemen?
“Ik luister momenteel veel naar country artiesten, maar er is een iemand die daar voor mij met kop en schouders bovenuit steekt. Waar ik graag een keer mee zou willen samenwerken is Kacey Musgraves. Zij is zo getalenteerd en veelzijdig. Ze spreekt me gewoon aan.” Douwe begint spontaan het refrein van Follow Your Arrow te zingen.
Waar zie jij jezelf over 10 jaar?
“Mijn grootste drijfveer is om mooie muziek te mogen blijven maken. Ik voel me bevoorrecht. Er zijn zoveel artiesten die veel beter zijn dan ik en bijvoorbeeld al 25 jaar voor een handvol mensen in cafés optreden. Maar ze hebben er plezier in, dat is het belangrijkst. Stel, het succes houdt voor mij op een bepaald ogenblik op en ik zou bij wijze van spreken onder een brug moeten wonen, dan heb ik altijd m’n gitaar nog waar ik m’n ziel en zaligheid in kwijt kan.”
Ik bedank Douwe Bob dat hij een mooie persoonlijke tip van de sluier heeft willen oplichten en voor de inkijk in z’n leven en gedachten. Omdat hij veel te bescheiden is om z’n nieuwe single onder de aandacht te brengen, doe ik dat bij deze. Het nummer heet Ready Or Not en het is, evenals het nieuwe album, een regelrechte aanrader.
Interview Douwe Bob
Born To Win, Born To Lose: Recensie
