Donderdag 2 mei 2024 – Vandaag voor de verandering eens geen country concert in Amsterdam. Na een drukke werkdag rijd ik naar Utrecht, waar ik eerst een dinerafspraak heb met mijn shoppende vrouw en twee dochters. Na een heerlijke Mexicaanse maaltijd met mijn gezin, begeef ik me samen met mijn oudste dochter naar TivoliVredenburg. TivoliVredenburg is vanavond the place to be voor iedereen die Charles Esten, de ster van o.a. de TV-series Nashville en Outer Banks, zingend aan het werk wil zien.
Nadat wij onze tickets bij de kassa hebben opgehaald zetten we koers naar de Grote Zaal. We hebben geluk met onze zitplaatsen, want vanaf de zogenaamde ‘koorbanken’ hebben we een uitstekend zicht op het podium. Het belooft vanavond een latertje te worden, want de support act betreedt pas om 20.30u het podium.
Support act: Charlie Greene (Betcha)
Charlie Greene verzorgt vanavond het voorprogramma van Charles Esten. Een ietwat aparte keuze, vind ik, want Charlie Greene is de zanger van de alternatieve rockband Betcha. Niet onmiddellijk een act die je verwacht als support act bij een new country concert.
Charlie Greene; foto Jens Fricke
Charlie heeft zijn mede bandleden in Nashville achtergelaten en treedt vanavond met een akoestische solo set op. Tijdens zijn 7 songs tellende set speelt hij hoofdzakelijk akoestische versies van een aantal Betcha nummers, waaronder ‘Lucy Lucy’, ‘July’, ‘Coincidental’, ‘Jaded’ en ‘Losing My Mind’. Tevens zingt hij een nieuwe song en brengt een ode aan zijn verloofde, die, net als hij, muzikante is, en die hij erg mist omdat ze niet is meegereisd tijdens deze tour.
Charlie Greene is een aardige, sympathieke kerel en vertelt tussendoor een aantal leuke anekdotes (over een onaangename vuurwerkverrassing tijdens Oudjaarsnacht in Amsterdam en over spierpijn/zadelpijn na urenlang fietsen door de straten van Utrecht). Hij is ook een grappige kerel: om zijn set toch een beetje country in te kleden, plaatst hij, voor het inzetten van het slotnummer ‘Losing My Mind’, een mini roze cowboyhoedje op zijn gitaar. Zijn songs kunnen mij echter niet echt bekoren, waardoor de slotconclusie voor mij de volgende is: aardige, sympathieke man, maar zeker niet het sterkste voorprogramma dat ik ooit heb bijgewoond.
Main act: Charles Esten
Om 21.30u is het dan de beurt aan de man, waarvoor iedereen vanavond naar de Grote Zaal van TivoliVredenburg Utrecht is gekomen. Samen met zijn pianist betreedt Charles Esten het podium. Deze tour heet de ‘Love Ain’t Pretty Tour’, genaamd naar Charles’ meest recente album en bijbehorende titeltrack. En heel toepasselijk opent Charles het concert met een wondermooie versie van de song ‘Love Ain’t Pretty’ (met eerst een prachtige piano-intro door zijn pianist, gevolgd door een even prachtige mondharmonica-intro door Charles himself).
Charles Esten; foto Jens Fricke
Wat volgt is een mix van nummers van het nieuwste album ‘Love Ain’t Pretty’ (naast het eerder vernoemde openingsnummer ‘Love Ain’t Pretty’ ook nog o.a. het Springsteen-achtige ‘In A Bar Somewhere’, ‘One Good Move’, het Lee Brice-achtige ‘Make You Happy’, ‘When Love Ain’t Love’, ‘I Ain’t’ en ‘Somewhere In The Sunshine’), wat ouder werk (‘ I Still Do’, ‘A Road And A Radio’, ‘Buckle Up’), een aantal songs uit de TV-serie Nashville (‘My Favorite Hurricane’, ‘I Know How to Love You Now’) en meerdere covers (‘True Love Ways’ (Buddy Holly), ‘Heroes’ (David Bowie)).
Charles Esten; foto Jens Fricke
Ongeveer halverwege de set roept Charles Charlie Greene opnieuw op het podium en nodigt hem uit om samen een song te zingen. Voordat ze samen de Simon & Garfunkel cover ‘The Sound of Silence’ inzetten, wordt het mij duidelijk waarom Charlie Greene vanavond het voorprogramma van Charles Esten heeft verzorgd: Charlie blijkt verloofd te zijn met Taylor Noelle, de dochter van Charles Esten. Tegen het einde van het concert zingen Charles en Charlie nog twee nummers samen: ‘Down The Road’ (van het album ‘Love Ain’t Pretty’, een song die Charles op het album zingt met Eric Paslay) en de Oasis cover ‘Champagne Supernova’ (dit blijkt een populair nummer te zijn om te zingen, want het maakte op 24 april 2024 ook deel uit van Darius Rucker’s set in Paradiso Amsterdam).
Charles Esten; foto Jens Fricke
Wat mij betreft het absolute hoogtepunt van de avond vindt in het midden van het concert plaats: tijdens het bloedstollend mooie ‘Candlelight’ worden de lichtjes op de mobiele telefoons van de toeschouwers dusdanig massaal aangestoken dat Charles aan zijn lichttechnicus vraagt om de toch al minimale sfeerverlichting helemaal te doven zodat hij optimaal kan genieten van deze indrukwekkende connectie met het publiek. Kippenvel! En ook het enige encore nummer, de Nashville classic ‘A Life That's Good’, bezorgt iedereen een kippenvelmoment: enkel Charles en zijn gitaar op het podium, volledig in verbinding met het publiek. Een waardige afsluiter van een mooie avond! Ik heb Charles Esten vanavond leren kennen als een erg sympathieke, charismatische en dankbare man, een begenadigd zanger en een ras-entertainer!
Charles Esten; foto Jens Fricke
Wanneer het uitstekende concert om 23.15u is afgelopen begeven mijn dochter en ik ons naar de parkeergarage. Ondertussen is buiten het noodweer losgebarsten en in de overvloedig stromende regen rijden we onder behoorlijk gevaarlijke weersomstandigheden weer naar huis. Maar gelukkig verzachten de herinneringen aan de mooie concertavond met Charles Esten dit ongemak een beetje. Thank you for a lovely and impressive evening, Mr. Charles Esten!
Gezien: 2 mei, TivoliVredenburg, Utrecht
