Recensie: Kristian Bush - Troubadour

Kristian Bush
Troubadour
Door Cedric Davids

Op 19 november 2021 verscheen ‘Troubadour’, het tweede studioalbum van Kristian Bush. In 2017 schreef de mannelijke helft van het countryduo Sugarland de gelijknamige countrymusical ‘Troubadour’: een verhaal dat zich afspeelt in het Amerika van de jaren ’50, een scharnierpunt waarin countrymuziek langzaamaan veranderde van eenvoudige hillbilly deuntjes in flashy, met pailletten en glitters omzoomde songs, die typerend waren voor de countrymuziek in de jaren zestig. En in 2021 heeft Kristian Bush de 16 songs van deze musical verzameld op ‘Troubadour’, zijn tweede solo studioalbum na ‘Southern Gravity’ uit 2015.

Het album opent en eindigt met het uptempo ‘Father To The Son’: een laatste vader-zoon gesprek aan het sterfbed van de vader (‘A father’s love, it can move mountains / Said the father to the son, I am so proud of what you have done / No greater love can save someone than a father’s for his son.’). Op het slotnummer, de tweede versie van ‘Father To The Son’, geeft Kristian Bush de ‘originele’ versie van het lied uit 1932 een jaren ’30 sound door middel van een krakend grammofoonplaatgeluid over de song te draperen. Leuke vondst!

Verschillende thema’s wisselen elkaar af, allemaal uitgevoerd in een jaren ’30 tot jaren ’50 sound. Zo gaat het uptempo ‘White White Steeple’ over worstelen met het geloof, terwijl het uptempo ‘Dig Deep’ zowel een gouddelverssong als een song over een zoektocht naar jouw eigen innerlijke ik kan zijn. Andere onderwerpen die aan bod komen: constant op jacht zijn, al dan niet doelloos (het uptempo ‘Hunt Dog Hunt’), gebroken harten (de ballad ‘Bye Bye Train’) (‘Bye bye train, just take my heart, I don’t need it anymore since she tore it apart / Hello whiskey, bye bye train.’), waarom heeft God strass-steentjes uitgevonden (het semi-uptempo ‘God Made Rhinestones’) (‘God made rhinestones, so you could see us coming, so we could sing country songs / God made rhinestones so we could shine.’). En uiteraard staat er ook een ode aan Amerika op het album: het uptempo ‘American Original’, een song in de stijl van Midland (‘God didn’t make two, that’s why I’m telling you it’s an American Original.’).

‘Troubadour’ bevat maar liefst vijf duetten van Kristian Bush met Leah Calvert. De eerste samenwerking op het album is het uptempo ‘Magnolia Wind’, gevolgd door de ballad ‘Plain And Simple’, een ode aan de liefde (‘Mama got my first breath, the Lord gets my last one, but you can have the ones in the middle.’). De gevoelige ballad ‘Silver Willows’ is een lied over een vrouw met een gebroken hart (‘He took her heart forever, she will never love again.’). Daarna is het de beurt aan het uptempo ‘Ice Cream And Lollipops’, een zoete, ontwapenende song over een ontluikende liefde, met een ietwat ondeugende tekst (‘You wanna taste my ice cream, I get to taste your lollipop.’). Het laatste duet met Leah Calvert is de ballad ‘Lucky Tree’, een verhaal van telkens net niet (‘Where’s that lucky tree when I need it most?’). Een song die qua melodielijn doet denken aan ‘Girl Crush’ van Little Big Town.

Naast de vijf duetten met Leah Calvert staat er nog een duet op ‘Troubadour’. Op de ballad ‘Who Will Serve’ vormen Kristian Bush en Charlie Starr een duo: wie is bereid om zijn naasten en zijn vaderland te dienen/beschermen? (‘Tell me, son, when your Uncle Sam asks you to give him everything you can, who will serve?’). De ballad en tevens titeltrack ‘Troubadour’ bevat een interessant thema: zangers worden vaak vergeten na hun overlijden, maar hun songs blijven verder leven. Een ware ode aan de muziek! (‘When you are weak, it is strong, it’s a song.’). Mijn persoonlijke favoriete song op het album is de ballad ‘All Because Of You’, een wondermooie ode aan de liefde (‘And when I hear your voice, I always turn around, it’s all because of you.’). Kippenvel!

‘Troubadour’ van Kristian Bush brengt een mooie homage aan de countrymuziek uit de jaren ’30 tot ’50. Door het gebruik van fiddle, Hammond, pedal steel, banjo, mandoline, accordeon en zelfs de ukulele zet hij een heerlijke ouderwetse countrysfeer neer. En wat het extra bijzonder maakt: dit gebeurt enkel met nieuwe songs, die allemaal Kristian Bush’s naam als (co-)auteur dragen . Een prachtige prestatie om deze nieuwe nummers traditioneel te laten klinken. De veelal korte nummers (vaak niet langer dan maximaal 2,5 minuut per song) dragen ook bij aan de echte old fashioned countrysfeer, een tijd waarin liedjes niet langer werden gemaakt dan strikt noodzakelijk was. ‘Troubadour’ is geen plaat die een heel breed publiek zal aanspreken, maar is zeker een must voor de liefhebbers/de fijnproevers van good old fashioned countrymuziek. Uitstekend album!