Album recensie: Aubrie Sellers - New City Blues

Aubrie Sellers - New City Blues

Release – 29 Januari 2016
Platen label – Aubrie Sellers Music

Het kan af en toe raar lopen in de muziekbiz. Het ene moment ben je een veelbelovende maar onbekende indie-artiest met een plaat in eigen beheer, het volgende moment word je getekend door een grote platenmaatschappij en verdwijnt dat album weer in de ijskast, alsof het nooit heeft bestaan. Dat gebeurde met Aubrie Sellers, de dochter van countryster Lee Ann Womack. Begin dit jaar bracht ze haar debuutalbum New City Blues uit, helemaal uit eigen zak betaald. Dat album kwam vervolgens terecht bij Atlantic Records, die haar een contract aanboden en het album prompt weer van de markt haalden. Van het ene moment op het andere was het nergens meer te krijgen; niet op cd, niet als download en al helemaal niet als audiostream. De enige manier waarop je het nog te pakken kon krijgen was als illegale kopie via BitTorrent. Verder stonden er alleen een paar (erg goede) live-video’s op YouTube.

Intussen zijn we tien maanden verder en is New City Blues eindelijk weer officieel verkrijgbaar. Vanaf nu kunnen we allemaal zelf horen dat Aubrie Sellers echt een groot en veelzijdig nieuw talent is. Ze schakelt moeiteloos heen en weer tussen gespierde countryrock en mooi ingehouden ballads. De eerste helft van de plaat komen vooral de wat pittiger tracks aan bod, met Light of Day, Sit Here and Cry, Paper Doll en het lekker sarcastische Magazines als lekkerste nummers. Naar het einde toe is er meer ruimte voor rustiger werk, waarbij vooral People Talking en Something Special eruit springen. Het is de scherpe en moderne productie die er een mooie eenheid van maakt en ervoor zorgt dat New City Blues, ondanks de valse start eerder dit jaar, een krachtig en zeer overtuigend debuut is.