Concertverslag: Ron Pope - Melkweg Amsterdam

Op zondag 24 september 2023 staat er een interessant concert in mijn agenda: Ron Pope in de Upstairs van Melkweg Amsterdam. Om heel eerlijk te zijn had ik tot voor kort nog nooit van Ron Pope gehoord. Maar toen ik onlangs werd gevraagd om namens newcountry.nl deze artiest te interviewen en een verslag van zijn concert in Amsterdam te schrijven, zei ik onmiddellijk ‘ja’. Na mijn ‘ja-woord’ ben ik me wat gaan verdiepen in het repertoire van Ron Pope en voornamelijk in zijn meest recente album ‘Inside Voices’, dat in juni 2023 werd gereleased. En wat ik op dat album hoorde was zo prachtig dat ik bij mezelf dacht: Cedric, wat heb jij er goed aan gedaan om ‘ja’ te antwoorden op bovenstaand verzoek, want dit zou wel eens een hele speciale avond kunnen gaan worden.

Met een goede vriend van mij rijd ik tijdig van mijn woonplaats Tilburg naar Amsterdam. Niet alleen om de drukte rondom de voetbalklassieker Ajax-Feyenoord, die vanmiddag wordt gespeeld, te vermijden, maar ook om voor het interview en het concert eerst gezellig een hapje te gaan eten.

Na een heerlijk diner bij het Hard Rock Cafe begeven wij ons rond 19.30u naar de Melkweg. De deuren gaan pas om 20.00u open vanavond, maar ik heb dus eerst nog een interview en dat staat om 20.00u gepland. Om 19.45u melden wij ons bij de kassa om onze gastenkaarten in ontvangst te nemen en om ons aan te melden voor het interview. Een kleine twintig minuten later worden we opgehaald door Paul Hammer, die niet alleen Ron Pope’s beste vriend is maar ook diens muzikale ‘partner in crime’, en door Ron’s tourmanager. Zij brengen ons naar de backstage ruimte van de Upstairs alwaar we Ron Pope ontmoeten in de kleedkamer. Na een uiterst interessant en gemoedelijk interview, begeven we ons naar de Upstairs, de gezellige kleine zaal van de Melkweg, die dan al goed is volgelopen. Niet verwonderlijk ook, want het interview is rond 20.30u afgelopen en volgens het tijdschema op de website van Melkweg Amsterdam zal het concert om 20.45u beginnen. De aanblik van het podium doet onmiddellijk vermoeden dat het een gezellige, sfeervolle avond zal worden: rondom de microfoons zijn lichtslingers gedrapeerd en op de achtergrond hangt een rood, velours doek. Zo’n doek dat in theaters wordt gebruikt om aan het begin en het einde van de voorstelling het podium te verbergen. De lichtjes en het theaterdoek creëren ook een soort kerstsfeer. Eigenlijk ontbreekt enkel nog een knisperend haardvuur.

 

Concertverslag: Ron Pope - Melkweg Amsterdam

Tekst: Cedric Davids / Foto’s: Marc Van Der Maas

Support act: Lydia Luce

Volgens de website van Melkweg begint het concert vanavond om 20.45u en zal er geen voorprogramma zijn. Het concert begint inderdaad stipt om 20.45u, maar er is wel degelijk een (verkapt) voorprogramma, wanneer Lydia Luce samen met Paul Hammer het podium betreedt. Lydia Luce is een folk/americana singer-songwriter en multi-instrumentaliste, die momenteel in Nashville woont, maar die is opgegroeid in Fort Lauderdale, Florida. Tijdens deze Europese en UK tour zal ze later op de avond, samen met Ron Pope en Paul Hammer, een akoestische drie-eenheid vormen, maar gedurende het eerste half uur van het concert staat ze dus als zangeres solo op het podium. Wel samen met Paul Hammer, die haar afwisselend muzikaal ondersteunt op de akoestische gitaar of op de piano.

 

 

Lydia brengt een set van vijf eigen nummers en één cover, een selectie songs waarin haar wondermooie, ietwat zweverige stem prachtig tot haar recht komt. Ze opent haar set met een adembenemend mooie versie van Damien Rice’s ‘The Blower's Daughter’, gevolgd door twee nummers van haar album ‘Azalea’ uit 2018: ‘Like You Do’ en ‘Sausalito’. Van haar album ‘Dark River’ uit 2021 speelt ze het nummer ‘Something To Say’. Tussendoor vertelt ze dat ze ondertussen reeds een aantal keer in Nederland is geweest en dat ze maar niet genoeg kan krijgen van de schoonheid van dit land. Maar alle fietsers in de straten van Amsterdam, daar kan ze maar niet aan wennen.

 

 

Na haar eerste vier nummers onthult Lydia dat in oktober 2023 haar nieuwe album, getiteld ‘Florida Girl’, zal verschijnen en om dit heuglijke nieuws te vieren zingt ze de titeltrack van haar nieuwste album voor het aanwezige publiek. Als toetje sluit Lydia Luce haar set af met ‘Belly Of The Beast’, een nog onuitgegeven song. Weliswaar een van haar favoriete songs, zegt ze zelf, maar tevens een song die ze enkel live zal spelen en waarvan het nog een behoorlijke tijd zal duren voordat die song daadwerkelijk wordt gereleased. Een waardige afsluiter van een prachtige set.

 

Main act: Ron Pope (+ Lydia Luce + Paul Hammer)

Wanneer Lydia Luce haar eigen set om 21.15u afsluit en het podium afloopt, is er geen pauze, zoals gebruikelijk is bij andere concerten, maar verschijnt Ron Pope onmiddellijk op het podium en opent zijn deel van het concert met een prachtige versie van Bruce Springsteen’s ‘I’m On Fire’. Het betekent de aftrap van een betoverend concert, waarin Ron Pope een akoestische dwarsdoorsnede brengt van zijn repertoire. De 40-jarige singer-songwriter, opgegroeid in de staat Georgia, maar tegenwoordig, net als Lydia Luce, wonend in Nashville, heeft een songcatalogus om ‘u’ tegen te zeggen. In de afgelopen 15 jaar schreef hij immers meer dan 20 albums en EP’s bij elkaar!

 

 

Tijdens het interview gaf hij al aan dat hij normaal gesproken met zijn volledige band heel vaak de elektrische gitaar ter hand neemt. Maar voor deze Europese en UK tour heeft hij het anders aangepakt en heeft hij gekozen voor een akoestische setting. Bewust geen solo akoestische tour, maar een meer speciale, unieke setting, waarin heel wat plaats is voor harmonieën en samenzang met zijn goede vrienden Paul Hammer en Lydia Luce.

 

 

Deze muzikale drie-eenheid blijkt een geweldig idee te zijn geweest, want het aanwezige publiek wordt verwend met ronduit schitterende versies van songs als ‘In My Bones’, ‘Fireflies’, ‘Perfect For Me’ en ‘Let's Get Stoned’. Niet alleen de samenzang is prachtig, ook het gebruik van de banjo door Paul Hammer en/of de mondharmonica door Ron op een aantal songs werkt erg sfeerverhogend. Lydia voegt niet alleen met haar wondermooie stem aan meer dan de helft van de songs een meerwaarde toe, maar ze bespeelt op heel wat van de nummers tijdens het concert op magistrale wijze mijn favoriete instrument, de viool! Dit resulteert in meerdere kippenvelmomenten.

 

 

Tussen de songs door profileert Ron Pope zich ook als een indrukwekkende verhalenverteller (zoals hij het zelf beschrijft wil hij bij meerdere songs eerst de achtergrond van de songs schetsen vooraleer hij ze daadwerkelijk zingt), die over een behoorlijke dosis humor en zelfspot beschikt. We krijgen een inkijkje in de relatie met zijn vrouw en met zijn vijfjarige dochter, hij beschrijft hoe zijn dag in Amsterdam vandaag is verlopen en wat een heerlijke dag hij heeft gehad en hij vertelt ook hoe verbaasd zijn dochtertje was, toen hij met haar aan het Facetimen was, dat Nederlanders tijdens het fietsen geen helm dragen. Levensgevaarlijk vond zij dat. En Ron eigenlijk ook.

 

 

Tijdens het concert geeft Ron een aantal keren aan dat hij, net voor hij het podium opkwam, last had gekregen van tintelingen in zijn handen en dat hij tijdens het spelen van bepaalde nummers nauwelijks zijn handen voelt. Wat erg knap is, is dat er tijdens het concert geen enkele valse noot te horen is ondanks die lichamelijke kwaal. Ron vraagt zich een aantal keer hardop af wat er in zijn pasta carbonara heeft gezeten, dat deze kwaal zou kunnen doen ontstaan. Hij brengt dit als een grapje, maar je kan wel degelijk een aantal keer tussen de songs door een pijngrimas op zijn gezicht zien. Erg knap dat hij zich het hele concert staande weet te houden en zelfs zonder één valse noot! Wat een professionaliteit!

 

 

Uiteraard is er tijdens het concert ook uitgebreid ruimte voor Ron Pope’s nieuwste album, getiteld ‘Inside Voices’, dat in juni 2023 op de markt kwam. Van dat album passeren ‘The Real Thing’, ‘Body Language’ en ‘The Good Old Days’ de revue. En ook het wondermooie ‘Love Is A Thing You Do’, Ron’s ode aan eeuwige liefde die hij schreef voor zijn vrouw en voor zijn overleden grootouders, waarbij Ron solo op het podium zit en zichzelf begeleidt op de piano. Wellicht mijn favoriete song van de avond!

 

 

Ergens halverwege het concert is er ruimte voor een interactief moment, waarbij het publiek via een bepaalde website kan kiezen tussen twee nummers, waarvan Ron het winnende nummer aan het einde van het concert zal spelen. De winnaar wordt ‘Cinnamon’ van het album ‘The Bedroom Demos’ uit 2008. Rond 22.50u sluit Ron Pope zijn set van maar liefst 18 songs af met ‘A Drop In The Ocean’, eveneens een song uit 2008 van hetzelfde album ‘The Bedroom Demos’, dat luidkeels door het enthousiaste publiek wordt meegezongen!

 

 

Zondag 24 september 2023 zal niet alleen de geschiedenisboeken ingaan als de dag waarop de voetbalklassieker Ajax-Feyenoord wegens ongeregeldheden definitief werd gestaakt, maar ook als een memorabele avond waarop Ron Pope, Lydia Luce en Paul Hammer het publiek in de Upstairs van Melkweg Amsterdam maar liefst twee uur lang naar de zevende hemel brachten! Topavond met topartiesten!

 

Gezien:  24 september 2023, Melkweg, Amsterdam