Retro recensie: Johnny Cash - Man In Black: Live in Denmark 1971

Johnny Cash - Man In Black: Live in Denmark 1971

Release – 4 December 2015
Platen label – Legacy

Er zijn natuurlijk maar twee live-albums van Johnny Cash die er écht toe doen: de gevangenisplaten die hij opnam in Folsom Prison en San Quentin. De urgentie van die opnames zorgde ervoor dat de carrière van Cash eind jaren '60 een enorme impuls kreeg nadat het een tijd lang bergafwaarts met de man was gegaan. Ineens scoorde hij weer hits en kreeg hij zelfs een eigen tv-show aangeboden. En ook buiten Amerika bleek er ineens interesse in zijn werk te bestaan, wat begin jaren '70 leidde tot een Europese tournee. Daarbij werd onder meer Denemarken aangedaan, waar Cash een tv-optreden verzorgde in dezelfde stijl als zijn tv-shows in de VS. Die opnames zijn nu uitgebracht als album en dvd.

We horen Cash hier met zijn vaste begeleiders The Tennessee Three, achtergrondzangers The Statler Brothers en The Carter Family. Een complete all star-bezetting dus, en Cash zou Cash niet zijn als hij ze niet allemaal een open doekje gaf. Carl Perkins mag als uitvinder van de rockabilly zijn klassiekers Blue Suede Shoes en Matchbox doen en de gebroeders Statler mogen twee liedjes over bloemen zingen. Maar het mooiste gastoptreden is van The Carter Family, die met A Song To Mama even fijntjes laten horen waarom ze bekend staan als absolute country-royalty.

Maar het is natuurlijk in de eerste plaats de show van Cash zelf. Hoewel openingsnummer A Boy Named Sue nog vrij routineus klinkt, weet hij zichzelf al snel op te peppen. Hij doet een aantal klassiekers, zoals I Walk The Line en Guess Things Happen That Way, maar het meest opvallend zijn de drie nummers die hij speelt van de toen nog nauwelijks bekende Kris Kristofferson: Help Me Make It Through The Night, Me and Bobby McGee en vooral Sunday Morning Coming Down vormen de mooiste kippenvelmomenten van de show. Maar de gezelligste nummers worden voor het laatst bewaard, als Cash de hele meute om zich heen verzamelt voor drie gloedvolle spirituals, of zoals hij het zelf in zeer gammel Deens noemt: "Evangelyski songs." Alles bij elkaar een mooi tijdsdocument uit de hoogtijdagen van de man in black. En ja, dat nummer speelt hij vanzelfsprekend ook.