John Driskell Hopkins
Lonesome High
Op 19 februari 2021 verscheen het vijfde studioalbum van John Driskell Hopkins, getiteld ‘Lonesome High’. De 49-jarige zanger en multi-instrumentalist, tevens een van de oprichters van de Zac Brown Band, heeft een ronduit prachtige feelgoodplaat afgeleverd! Hoop, geluk, dankbaarheid, nostalgie, liefde, optimaal genieten van het leven, maar ook zorgen, eenzaamheid en gemis, ze passeren allemaal de revue.
Door Cedric Davids
De plaat opent met het uptempo ‘Good Morning, Believers!’, een duet met Emily Saliers, waarin Driskell Hopkins de hoop en overtuiging uitspreekt dat onze wereld en onze mensheid niet in elkaar zullen storten, want hij gelooft in elk van ons. Nog zo’n stichtende boodschap vinden we terug op ‘Human’, een uptempo, filmisch georkestreerde song met Afrikaanse invloeden: elke mens wil gewoon en zou ook gewoon vrij moeten zijn. En hoop is ook het thema van het uptempo slotnummer ‘Throw Me From The Mountain’: wanneer ik sterf, gooi me dan in de rivier, in het vuur of voor mijn part van een berg. En treur vooral niet om mij, want ook al ben ik niet meer lichamelijk aanwezig, toch zal ik steeds bij jou/jullie zijn.
Iedereen heeft grote en kleine zorgen, ook ik, maar ik laat ze niet mijn hele leven bepalen. Dat zingt John Driskell Hopkins op het uptempo ‘I Know Worries’ (‘It’s just a banjo, it’s not going to hurt you.’). De ballad ‘I Hate To See Good Whiskey Go To Waste’ bevat een ronduit schitterende a cappella intro en leert ons de les dat je van een goede whiskey moet genieten en niet moet gebruiken om hartzeer mee te verdrinken (‘Losing her taught me how much I hate to see good whiskey go to waste.’). Het uptempo en rebelse ‘Rebel Road’ is een song van een vader over zijn rebellerende kinderen/tieners (wie kent ze niet?): ik weet dat de ‘Rebel Road’ een zeer aanlokkelijk en aansprekend pad is, want dat heb ik ook bewandeld toen ik jong was. Nu, als volwassene, kan ik je de raad geven dat er niets aan is, maar ik ben er me als vader van bewust dat ik jou/jullie de ruimte moet geven om zelf de keuze te maken om al dan niet de ‘Rebel Road’ in te slaan.
Het leven ‘on the road’ is een zeer dankbaar bestaan, want je krijgt de kans om de hele wereld te zien en met jouw mede-bandleden de mooiste (muzikale) avonturen te beleven, maar toch zit er ook een keerzijde aan de medaille. Het grootste gemis is dat je jouw succes en alles wat je meemaakt nooit ten volle kan delen met jouw gezin. Tevens is het leven als artiest vaak ook erg eenzaam, vooral wanneer je ‘s avonds alleen op jouw hotelkamer zit. Deze gevoelens van gemis en eenzaamheid bezingt Driskell Hopkins zowel op de uptempo titeltrack ‘Lonesome High’, een samenwerking met mede-ZBB-bandlid Coy Bowles, als op het eveneens uptempo ‘Missing You All, All The Time’.
Heerlijke jeugdherinneringen ophalen, dat doet de 49-jarige zanger ook op twee nummers. Op het uptempo ‘8 Tracks In Daddy’s Cadillac’ doet hij dat door middel van het beluisteren van ‘8 Tracks’ telkens wanneer hij in zijn vader’s oude Cadillac rijdt. En op de ballad ‘All Grown Up’ komen mooie nostalgische gevoelens bovendrijven wanneer hij als volwassene, na vele jaren te zijn weggeweest, zijn ouderlijk huis op het platteland nog eens bezoekt (‘Home sweet home.’ / ‘It’s good to see tradition doing well and still alive.’).
Dankbaarheid, geluk en liefde komen ook aan bod in twee nummers. Ook al ben ik niet perfect, weet dat ik alles voor jou doe en er steeds voor jou zal zijn, zingt Driskell Hopkins op ‘Close Enough’ (‘I know I ain’t perfect, but I can tell you I’ll be always close enough.’ / ‘I’d lift the world for you.’). En de wondermooie ballad ‘I Decided To Live’ bevat de volgende boodschap: het leven kon me eigenlijk nooit echt wat schelen, maar ik ben helemaal veranderd toen ik jou leerde kennen, want jij en ons gezin hebben mij een reden gegeven om te leven en om van het leven te genieten.
Om het met de woorden van John Driskell Hopkins zelf te zeggen: ‘Lonesome High’ is net zo goed een country album als een folk album als een southern rock album. Het is een collectie unieke Amerikaanse muziek, die soms ook wel als ‘arena folk’ wordt omschreven. Hoe je het ook wil noemen, ‘Lonesome High’ is een prachtig, 100% feelgoodalbum geworden, doorspekt met de typische heerlijke Zac Brown Band harmonieën en het veelvuldig gebruik van de fiddle, de banjo en het Hammond orgel. Superlatieven schieten haast te kort om dit pareltje van John Driskell Hopkins en zijn band te beschrijven. Ga er eens goed voor zitten, zet jouw koptelefoon op en geniet van dit wondermooie album. Topplaat!
Release – 19 februari 2021
Platen label – John Driskell Hopkins
John Driskell Hopkins - Lonesome High
