Recensie: Dillon Carmichael - Son Of A

Dillon Carmichael
Son Of A
Door Cedric Davids

Op 22 oktober 2021 verscheen het tweede studioalbum van Dillon Carmichael, getiteld ‘Son Of A’. Dillon, afkomstig uit een muzikale familie (twee van zijn ooms zijn John Michael Montgomery en Eddie Montgomery), bezingt op de 14 nummers van zijn nieuwste plaat verschillende facetten van het plattelandsleven. Soms rauw, maar net zo vaak ontroerend en liefdevol. En er is ook af en toe ruimte voor pure fun.

Het openingsnummer, het semi-uptempo ‘Hot Beer’, gaat over iemand die helemaal klaar is met zijn geliefde en met zijn relatie (‘I’d rather drink a hot beer and work on a Saturday just for fun.’). Ze zegt wel dat ze van me houdt, maar volgens mij houdt ze enkel van mijn grote pick up truck, is dan weer het onderwerp van het uptempo ‘Big Truck’ (‘Sometimes I think she only loves me for my big truck.’). Op het uptempo ‘Paychecks And Longnecks’ stelt het hoofdpersonage zichzelf de volgende vraag: waarom werk ik eigenlijk? En het antwoord is verrassend simpel: ik werk om bier te kunnen kopen (‘Them paychecks buying longnecks are making a hard week a little less hard.’).

Op de eerste ballad op het album, ‘Family Tree’, wordt een ode gebracht aan een jagende, ‘blue collar’ familie (‘There is a long line of deer stands in our family tree.’). Het vrolijke, uptempo ‘Hose Water’ biedt een terugblik op eenvoudig en onbezorgd opgroeien in een klein dorpje op het platteland (‘When the days got a little hotter, you’d take a sip from that hose water.’). Nog meer nostalgie horen we terug op de titeltrack, de ballad ‘Son Of A’, waarop Dillon zijn ouders bedankt voor zijn gelukkige jeugd (‘I’m a son of a momma and a son of a dad, who will never stop loving you, who give a damn.’).

Naar een bar gaan is de oplossing om een gebroken hart te vergeten en/of te herstellen/helen, is het onderwerp van het semi-uptempo ‘Man Made A Bar’ (‘God made a woman, so man made a bar.’). Het uptempo ‘Red, White, Camo And Blue’ is een ode aan het harde werken en aan het eenvoudige leven op het platteland (‘Way out here we’ve got more deer and cows than we’ve got people, our skyline is a water tower, a silo and a steeple.’).

Daarna is het de hoogste tijd om tweemaal de liefde te bezingen, zowel op de ballad ‘Leave The Lovin’ (‘Leave the lovin’ up to us.’) als op het uptempo ‘Since You’ve Been In It’ (‘My world’s been better since you’ve been in it.’). En met een oude Ford heb je blijkbaar heel veel succes bij de dames op het platteland, althans als we het uptempo ‘Pickin’ Up Girls’ mogen geloven. Trouwens het enige nummer op het album waarop Dillon Carmichael het podium (en de studio) deelt met andere artiesten, namelijk de heren van The Cadillac Three.

Als je sommige dingen niet onderneemt tijdens jouw leven, dan kan je daar later spijt van krijgen. Dat is het onderwerp van het uptempo ‘Gonna Wish You Did’ (‘Every now and then give it some hell, you’re gonna need a few stories to tell.’). Moeite hebben met afscheid nemen is dan weer de rode draad van de ballad ‘Somewhere She Ain’t’. Maar het is wel een beetje onduidelijk of het gaat om afscheid nemen van een vrouw of van een…auto? (‘Well, it’s harder than you think, getting somewhere she ain’t, cause she’s everywhere.’). Het slotnummer wordt gevormd door de ballad ‘Baby I Would’: ik wil er (opnieuw) voor jou zijn, maar dat laat jij niet (meer) toe (‘Baby, I would if I could, but I can’t, cause you ain’t here.’).

‘Son Of A’, het tweede album van Dillon Carmichael, is er eentje waar hij heel trots op kan en mag zijn. Heerlijke nummers, een prachtige hoofdrol voor de fiddle op de meeste van de veertien nummers, een geweldige zanger en ook de rode draad van het plattelandsthema, maken deze plaat tot een fantastisch lekker countryalbum. Dillon Carmichael past qua stijl in het rijtje Blake Shelton, Toby Keith, Luke Combs en ook zijn oom Eddie Montgomery, maar bovenal is hij gewoon zichzelf. Zeer grote aanrader, deze ‘Son Of A’.