Album recensie: Liz Longley - Liz Longley

Liz Longley - Liz Longley  

Release – 17 Maart 2015
Platen label – Sugar Hill (Universal)

Liz Longley timmert al een paar jaar aan de weg als onafhankelijk singer-songwriter, en ze brengt met dit naar haarzelf vernoemde album alweer haar zesde plaat uit. Het geheel in eigen beheer uitgebrachte album is bekostigd via een Kickstarter-campagne, en het is zonder twijfel haar meest evenwichtige en beste tot dusver. Longley is geboren en getogen in de staat Pennsylvania maar woont tegenwoordig in Nashville, waar deze plaat ook tot stand is gekomen. En dat is te horen, want meer dan op haar eerdere werk staan de country-invloeden hier sterk op de voorgrond.

Longley is op haar best in ballads en mid-tempo nummers, waarin ze haar heldere stem het best tot zijn recht kan laten komen. Dat soort countrynummers, waarin ook de nodige folk-, soul- en rock-elementen zitten, zijn hier dan ook in de meerderheid. Zo is het openingsnummer 'Outta My Head' al direct een schot in de roos, een nummer waarin ze haar weggelopen ex vraagt of hij alsjeblieft zijn spullen op komt halen, omdat ze hem weer wil zien. Ook in de overige tracks gaat het vaak over verlopen relaties, waarbij 'Memphis', 'Bad Habit' en vooral de schitterende afsluiter 'We Run' (compleet met gospelkoor!) er het meest uitspringen.

Er zijn ook een paar wat pittiger nummers, en dat is een goede zaak. Vooral 'Skin and Bones' klinkt lekker energiek, en ook 'Camaro' (over 'dingen die je op de achterbank kunt doen', zullen we maar zeggen) zorgt ervoor dat het album niet al te bedaard wordt met zoveel ballads. Dat levert een gevarieerde plaat op die zeker niet misstaat naast het werk van de jongste generatie countryzangeressen, zoals Kacey Musgraves en Brandy Clark. Al klinkt Liz Longley wat bescheidener dan deze dames, ze verdient het zeker om gehoord te worden. In Nederland nog niet officieel verschenen maar via streaming diensten als Spotify, Rdio, Google Play en Deezer al te beluisteren. En dat moet je zeker even doen.