Album recensie: Eric Church - Desperate Man

Eric Church - Desperate Man

Release – 5 Oktober 2018

Platen label – EMI Nashville

Het is inmiddels al een gewoonte geworden voor Eric Church om zijn fans een voorkeursbehandeling te geven als hij nieuw materiaal uitbrengt. Zijn fanclubleden - ook bekend als The Church Choir - krijgen zijn nieuwe platen al in huis ruim voordat ze worden vrijgegeven aan het grote publiek. Hij deed het twee jaar geleden met de release van Mr. Misunderstood, hij deed het vorig jaar met het driedubbele live-album van de Holdin' My Own Tour en hij doet het opnieuw met zijn nieuwste, Desperate Man. En dat vind ik mooi.

En het album zelf? Na twee langspelers die zich voornamelijk op countryrock concentreerden, is het materiaal op Desperate Man wat meer radiovriendelijk, zonder dat het te glad wordt. Hangin 'Around en het titelnummer in het bijzonder zijn opgebouwd rond funky ritmes die gegarandeerd de voetjes van de vloer krijgen. Maar aan de andere kant zijn veel van deze nummers ook meer pure country dan alles wat hij heeft uitgebracht sinds het Chief-album uit 2011. Openingsnummer The Snake is een smeulende ballad met een bijbels thema, Monsters gaat over de griezelige beesten die in je kindertijd onder je bed zaten, en die eigenlijk lang niet zo eng waren als de monsters waar volwassenen mee te maken hebben - zoals de belastinginspecteur. En Drowning Man... gaat natuurlijk gewoon over whiskey. Maar Eric zou Eric niet zijn als hij er niet een paar curveballs tussendoor zou gooien om je op het verkeerde been te zetten, en dan vooral in het nummer Solid. Als je je afvraagt of je dat intro ergens eerder hebt gehoord, waarschijnlijk wel, want het is een welgemeend, subtiel knipoogje naar Shine On You Crazy Diamond van Pink Floyd.