Album recensie: Chris Stapleton - From A Room: Volume 1

Chris Stapleton - From A Room: Volume 1

Release – 5 Mei 2017

Platen label – Mercury Nashville

Twee jaar geleden verscheen Traveller, het debuutalbum van Chris Stapleton. Tegen alle verwachtingen in sloeg zijn kleinschalige indie-country in als een bom, en het daaropvolgende jaar sleepte Stapleton zo ongeveer alle country-awards in de wacht die er maar te winnen waren, met uitzondering van 'Band van het Jaar' en 'Zangeres van het Jaar'. Nu de gemoederen weer een beetje bedaard zijn, heeft Stapleton rustig de tijd genomen voor de opvolger From A Room, die in twee delen wordt uitgebracht. Deel één verschijnt deze maand, het vervolg komt later dit jaar, maar het is nog niet precies bekend wanneer.

De grote vraag in dit soort gevallen is natuurlijk altijd hoe je een opvolger maakt van een plaat die zo als een bom insloeg. Stapleton kiest ervoor om op From A Room gewoon verder te gaan waar Traveller ophield, met negen country- en soulnummers waarin hij zijn machtige stemgeluid opnieuw alle ruimte geeft. Onder het motto 'never change a winning team' zit producer Dave Cobb weer achter de knoppen, en ook qua nummers is het hier meer van hetzelfde. Gelukkig maar. De nadruk ligt op heerlijk intense ballads als Up To No Good Livin', Without Your Love en de Willie Nelson-cover Last Thing I Needed, First Thing This Morning, maar er mag af en toe ook even gerockt worden, op het erg sterke Second One To Know en het lekker melige wiet-lied Them Stems. Dat Stapleton wel houdt van een pretsigaret op z'n tijd wisten we natuurlijk al, na Might As Well Get Stoned van de eerste plaat. Maar het meest indrukwekkende nummer is het dreigende Death Row, waarmee From A Room wordt afgesloten; een met minimale middelen uitgevoerde country-blues over een ter dood veroordeelde gevangene die de dagen tot zijn executie op een kalender aftelt. Let vooral even op die huiveringwekkende uithaal op 2:37 minuten.