Album recensie: Cam - Untamed

Cam - Untamed

Release – 11 December 2015
Platen label – SONY NASHVILLE/ ARISTA

Camaron Ochs, kortweg Cam, heeft de afgelopen jaren een carrière achter de schermen opgebouwd in Nashville. Als songschrijver werkte ze onder meer mee aan 'Cut to Impress', het sterke debuut van Maggie Rose uit 2013, maar ook aan 'Bangerz', het eerste album dat Miley Cyrus uitbracht nadat ze zich een kort kapsel had aangemeten. Intussen werkte Cam ook in stilte aan haar eigen debuutplaat, die afgelopen week uitkwam. Het album heet 'Untamed', een over het geheel genomen behoorlijk sterke plaat die echter ook een paar zwakke plekken bevat.

'Untamed' gaat bijvoorbeeld niet meteen overtuigend van start. De plaat opent met het titelnummer, dat net een iets te zoete productie heeft. Laat je daardoor echter niet uit het veld slaan, want het tweede nummer, het poppy 'Hungover On Heartache', is al meteen een stuk sterker. Dat geldt ook voor 'Cold in California', het vrolijk doorstomende 'Runaway Train', het van een fijne pianopartij voorziene 'Half Broke Heart' en de afsluitende ballad 'Village'. Stuk voor stuk sterke popcountry-tracks met behoorlijk gevarieerde arrangementen die Cam's reputatie als aanstormend talent onderstrepen.

Niet alle tracks halen dat niveau. De tearjerker 'Burning House' is net iets te braaf om echt te ontroeren en het komisch bedoelde 'Country Ain't Never Been Pretty' slaat de plank behoorlijk mis. In de tekst wordt afgegeven op jonge countryzangeressen die zich optutten als modepopjes maar nog nooit een dag op een boerderij hebben gewerkt of op een paard hebben gezeten. 'Instead of hairspray and curls, you've got hay and dirt, slammed your unpainted nails in a barn door', zingt ze, maar ondertussen ziet ze er op de hoesfoto uit als precies zo'n modepopje met mooi gemanicuurde nageltjes. Dat werkt niet echt, maar een groter bezwaar is dat het nummer gewoon niet lekker loopt. Het gaat nogal hortend en stotend voorbij waar de andere tracks juist heel gestroomlijnd klinken, en de tekst is geforceerd lollig. Een klein minpuntje op een album dat verder beslist een aanrader is.