Album recensie: Brad Paisley - Moonshine In The Trunk

Brad Paisley - Moonshine In The Trunk

  

Release – Augustus 2014
Platen label – SONY NASHVILLE/ ARISTA

 

Wie Brad Paisley een beetje heeft gevolgd op social media de afgelopen tijd, heeft ongetwijfeld al zo het één en ander van zijn nieuwste plaat 'Moonshine In The Trunk' voorbij horen komen. Bijna de helft van het album is door Brad op komische manieren 'gelekt', dus nu de plaat er eindelijk is klinken heel wat nummers al bekend in de oren.

Voorganger 'Wheelhouse' was een beetje een vreemde eend in de bijt voor Paisley, een album met een meer moderne, rockende productie dan we van hem gewend waren. Zijn normaal zeer trouwe publiek haakte dan ook massaal af en het werd de eerste Paisley-plaat sinds 'Play' die geen goud haalde in de VS. Op 'Moonshine In The Trunk' zit hij weer dichter in de buurt van albums als 'American Saturday Night' en 'This Is Country Music', al komen de productionele experimenten van 'Wheelhouse' af en toe ook om de hoek kijken. Dat gebeurt vooral op de eerste nummers. Feestnummers 'Crushin' It', 'River Bank' en 'High Life' zijn voorzien van een hoop radiovriendelijke geluidseffecten, inclusief autotune, al gaan ze daar gelukkig niet al te gladjes door klinken.

Brad Paisley

Het titelnummer is meteen ook de hardst rockende track en biedt daarmee goed tegenwicht aan de groots opgezette romantische powerballads 'Perfect Storm' en 'Shattered Glass'. Maar op de tweede helft van de plaat schakelt Paisley over naar een meer traditioneel geluid. Daarbij kan hij het gelukkig ook niet laten om met een paar sterke grappen voor de dag te komen. 'Gone Green' (met gastoptreden van Emmylou Harris) is een hilarisch bluegrassnummer over milieubewuste rednecks en 'Limes' is een alcoholische variatie op het spreekwoord 'if life gives you lemons, make lemonade'. Wel leuk om daar even bij te vermelden dat Paisley zelf geheelonthouder is. 'American Flag On The Moon' gaat dan weer helemaal de andere kant op en past meer bij wat ik maar even zijn 'inspirerende' nummers noem: tracks als 'Southern Comfort Zone' en 'Welcome To The Future'.

'Moonshine In The Trunk' is een typische 'voor elk wat wils-plaat' geworden waar iedere fan wel iets van zijn gading op kan vinden. En wees gerust, want een goedbedoelde maar pijnlijke tekstuele blunder als 'Accidental Racist' is hier in geen velden of wegen te bekennen.

 

 

Meer recensies...

­