Country500 Final Day

Howdy countryfans!

Gisteren was de laatste dag van de Country500 op de International Speedway van Daytona. Het was 's middags nog even met samengeknepen billen het weer afwachten. Via de app van de Country500 kreeg ik de melding dat de aanvang al was vertraagd, in verband met mogelijk 'severe weather'. Uiteindelijk rond 17.00 uur naar de Speedway gelopen. Wat er ook gebeurde, ik moest en zou er die laatste dag natuurlijk bij zijn. Een paar optredens waren ingekort, maar vanaf dat ik het terrein opliep waren de weergoden ons goed gezind.

Vandaag op mijn programma Tyler Farr, Sugarland en Toby Keith. Niet heel verkeerd, natuurlijk. Tyler Farr mocht aftrappen en ik ben redelijk gecharmeerd van zijn albums. Hij heeft echter een paar jaar geleden een poliep op zijn stembanden gehad, waaraan hij is geopereerd. Kort nadat hij hersteld was heb ik hem al eens live gezien. Dat was zangtechnisch niet heel best, maar het was hem vergeven na de operatie en alles. Gisteren was het alleen nog niet heel veel beter. Veel goede nummers, maar zijn stem liet hem aardig in de steek. Veel was gewoon echt onzuiver en ik heb het idee dat hij sinds de poliep nooit meer echt de oude is geworden. Wat hij wel voortreffelijk deed was het publiek ophitsen. De interactie was groots. Hij haalde iemand op het podium, sprong tussen het publiek en strooide in totaal zo'n 100 plectrums tussen de mensen. Nummers als 'A guy walks into a bar' en 'Redneck crazy' deden het goed. Net als z'n afsluiter, de welbekende cover 'Your love' van The Outfield. Al met al, jammer van z'n stem, maar prettige show.

Daarna even snel een sanitaire stop en snel terug richting main stage. Sugarland was aan zet!! Hun debuutalbum 'Twice the speed of life' denderde in 2004 de hitlijsten binnen en het succes was ongekend. Een succesformule, gebouwd rondom Jennifer Nettles en Kristian Bush. Na jaren van succes besloten ze het allebei solo te proberen. Dat werd kennelijk niet wat ze ervan verwacht hadden, want een klein jaartje terug kondigden ze aan weer bij elkaar te komen. Godzijdank! En ik was dus de gelukkige die bij een van hun eerste gigs mocht zijn. Dat heb ik geweten ook. Wat een klasbakken! Ik denk dat ik wel kan zeggen dat Jeniffer Nettles tot de absolute top in countryland behoort, wat betreft vocals. Alles klopt, zuiverder wordt het niet en ze huppelt over het podium als een hinde. Klassiekers als 'Baby girl', 'Settlin', 'Something more' en 'Stuck like glue' passeerden de revue. Maar ook een leuke medley met daarin 'Billy Jean' en 'Express yourself' was om te smullen. Ik had het idee dat ze hier in The States ook blij zijn dat Jennifer en Kristian het weer samen 'doen'. Een van de hoogtepuntjes van deze Country500.

Het slotakkoord was voor Toby Keith. Een pionier in country Amerika. Een grootheid. Voorafgaand werd er een video getoond waarin Toby Keith allerlei optredens verzorgt voor Amerikaanse soldaten in oorlogsgebieden. Dan zit je meteen gebeiteld in redneck Amerika. En zeker tijdens Memorial Day Weekend. Nog voor de eerste noot was gespeeld ging het publiek al helemaal los. Alles werd ook uit de kast gehaald met een 11 man sterke band. Hammond, steelguitar, blazers, ga maar door... En wat een band, zeg. Het was duidelijk dat ze dit niet voor het eerst deden, het stond als een huis! De ene na de andere hit kwam langs, waaronder natuurlijk 'Should've been a cowboy'. Ook het 'duet' met Willie Nelson was erg gaaf. In 2003 nam hij met Willie het duet 'Beer for my horses' op. Gisteren bracht hij dat op grootse wijze, met Willie op de gigantische schermen erachter en zijn zangpartijen die erin waren gezet. Al met al een waardige afsluiting van een geweldig festival.

Als je ooit de kans krijgt om dit te gaan ondernemen, moet je dat zeker doen. Dit was mijn derde Country500 en volgend jaar ga ik weer, als het contract wordt verlengd tenminste. Het festival was voor drie jaar vastgelegd, dus even afwachten. Maar anders is er bijvoorbeeld altijd nog Tortuga of een ander mooi festival. 

Ik trek nu richting Fort Myers om nog even een paar dagen na te genieten. Het was me een waar genoegen...