Country500 dag 1

Howdy y'all!

Dag 1 van de Country500 in Daytona Beach zit erop! Wat is het fantastisch om de countrymuziek te beleven op Amerikaanse bodem en dan ook nog op het middenterrein van de Daytona International Speedway. Kippenvel met 32 graden is echt mogelijk wanneer je over de racebaan naar het festivalterrein loopt.

Dit is nu het derde jaar dat de Country500 wordt georganiseerd. Ik heb het geluk gehad om ook de vorige twee edities mee te maken. Een driedaags festival met vele grootheden uit de countryscene. Zo heb ik de eerste twee jaren grootheden gezien als Jason Aldean, Luke Bryan, Lady Antebellum, Willie Nelson, Miranda Lambert, Keith Urban, The Brothers Osborne, Dan & Shay, Kip Moore en zo kan ik nog wel even doorgaan...

Ook dit jaar hebben ze weer een prima line-up weten neer te zetten met als grote headliners Dierks Bentley, Toby Keith, Sugarland en jawel, mr. Chris Stapleton.

Zoals gezegd, gisteren de eerste dag. Er zijn twee podia, te weten The Bluebird Stage en de main stage. De main stage is zeer imponerend en The Bluebird is een overdekte stage met wat minder capaciteit, maar wel met een zeer intieme setting. Doordat er twee podia zijn moet je soms keuzes maken voor wat je gaat bekijken. Dit jaar werd het bal geopend door The James Barker Band. Een jonge, Canadese band in opkomst. Sowieso krijgen de Canadezen steeds meer voet aan de grond in country Amerika. Leuk om te zien. Als openers een prima band. Zeer degelijk en lekker bevlogen. Ze wisselden wat covers af met eigen nummers en vooral de medley met een mix van stijlen door elkaar, van Eminem tot Thomas Rhett, kreeg een goede bijval van het publiek. Op dat moment overigens nog niet in grote getale aanwezig. Veel Amerikanen kiezen hun optredens uit en komen vaak laat aanwaaien om bijvoorbeeld alleen Dierks Bentley te zien. De die-hards zijn er natuurlijk al eerder, net als de duizenden campinggasten, die een soort van wedstrijd houden wie de grootste RV heeft. Ook grappig om te zien is de grote hoeveelheid Amerikanen die allemaal een eigen stoeltje meenemen. Vanaf zo'n 50 meter van het podium is er een dikke lijn getrokken, waarachter de stoeltjes mogen worden geplaatst. Elke keer weer een bizar, maar ook grappig tafereel.

Na The James Barker band was het de beurt aan A Thousand Horses. En mensen, wat een dijk van een band is dat. Staat als een huis, met twee uitstekende gitaristen en een zanger met een fantastische stem. Bekendste nummer van de mannen is waarschijnlijk Smoke. Dit nummer wordt veel gedraaid op de verschillende country music stations. Echter, neem eens de moeite om wat meer van deze band te luisteren. Ze wisselen mooie ballads af met lekkere stukjes southern rock. Ze kregen het publiek lekker mee en ik heb genoten van dit steengoede bandje.

Na A Thousand Horses op naar Frankie Ballard in The Bluebird. Even snel wat Amerikaans voedsel erin en een nieuwe Bud Light voor een uurtje ouderwets knallen met Ballard. Vanaf het moment dat hij opkwam had hij de tent in z'n greep. Beginnen met Young and Crazy doet het altijd goed, net als z'n cover van Johnny Cash, maar zelfs met zijn nieuwe songs wist hij het publiek te boeien. Hij zou van mij iets minder mogen praten, want hij praat soms 4 minuten naar een nieuw nummer toe, maar goed, dat mag de pret niet bederven.

Kort voor het einde van Frankie Ballard voelde je een soort van gezonde spanning opkomen. Vele Amerikanen spoedden zich een weg richting main stage. Vanuit de entrances kwamen weer veel mensen binnen, want, jawel, Dierks Bentley maakte zijn opwachting. En hij heeft het eigenlijk ook volledig waargemaakt. Je ziet soms wat artiesten live wegzakken, maar dat geldt zeker niet voor Bentley. Alles zeer strak gespeeld en qua zang was het alsof alles recht van de plaat kwam. Zelf hou ik soms bij een live performance van net even dat beetje meer, maar het stond als een huis en Dierks Bentley maakte het dus waar.

Met gebroken benen van het staan en de lange reis ben ik toen naar mijn hotel gestrompeld, daar in bed nagenietend van een heerlijke eerste dag. Ik ben me nu inmiddels langzaam aan het opmaken voor dag twee. De dag dat Chris Stapleton de bühne op mag om alles en iedereen weg te blazen en hopelijk ook tropische storm Alberto, die nu toch wel wat snel nadert. Maar ook dat hoort bij Amerika... Tot morgen, dan horen jullie meer van dag twee hier op de Country500!