Exclusief interview met John Driskell Hopkins

John Driskell Hopkins is een bezige bij, want hij is niet alleen onderdeel van de succesvolle Zac Brown Band en bezig met verschillende andere (muzikale) projecten, maar treedt ook op met zijn eigen band, de John Driskell Hopkins Band. Een albumrecensie van zijn meest recente solo album ‘Lonesome High’ is trouwens ook terug te lezen op deze website. Newcountry.nl had de eer en het genoegen om dertig minuten te mogen praten met deze zeer sympathieke en interessante man. Het werd een uiterst onderhoudend gesprek over zijn meest recente studio album, projecten waar hij mee bezig is, de Zac Brown Band en nog veel meer.

 

Interview met John Driskell Hopkins

 

Wie is John Driskell Hopkins in zijn eigen woorden?

In de eerste plaats ben ik een vader van drie prachtige dochters (een dochter van 13 jaar en een tweeling van 9 jaar oud). Daarnaast ben ik een songwriter, een tekstdichter/tekstschrijver en pas daarna een muzikant. Ik kom uit het Zuiden van de US en ben iemand die het hele artistieke/muzikale spectrum wil omarmen. Ik ben een afgestudeerd acteur en zeg tegen iedereen dat ik al heel lange tijd de rol van muzikant speel.

Bijna een jaar geleden werd jouw wondermooie album ‘Lonesome High’ gereleased. Waar haalde je de inspiratie voor dit album vandaan?

Mijn vorige solo album dateert alweer uit 2012 (het album ‘Daylight’, waarop hij samenwerkte met Balsam Range), dus het heeft even geduurd voordat ‘Lonesome High’ het geboortelicht zag. De inspiratie haalde ik uit het touren, life on the road, het telkens weer voor kortere of langere tijd van huis zijn. Ik werd ook geïnspireerd door mijn drie dochters en wilde hen de boodschap meegeven dat life on the road heel zwaar is, maar daarnaast ook heel veel mooie momenten oplevert.

Wat is jouw favoriete nummer van het album ‘Lonesome High’?

Dat is ongetwijfeld ‘Missing You All, All The Time’. Een zeer persoonlijke song (zo verwerkt hij heel subtiel de namen van zijn drie dochters in het nummer), die, meer nog dan de titeltrack, (de emoties van) het album perfect samenvat. Het constante gevecht tussen het beleven van mooie avonturen met jouw mede-bandleden en tegelijkertijd het gemis van/de heimwee naar jouw gezin.

Je hebt plannen om dit jaar nieuw materiaal te releasen. Kan je daar al iets over vertellen of is dat nog top secret?

Daar kan ik zeker iets over vertellen. Dit jaar verschijnt hoogstwaarschijnlijk mijn vierde kerstalbum. Op mijn vorige drie kerstalbums heb ik telkens samengewerkt met lokale bands uit Georgia (Atlanta Pops Orchestra op ‘In the Spirit – A Celebration of the Holidays’ (2015), The Joe Gransden Big Band op ‘You Better Watch Out!’ (2017) en ATL Collective op ‘Our Finest Gifts’ (2019)). Op mijn nieuwe album ga ik samenwerken met Yacht Rock Revue. Naast het samenwerken met lokale bands zit er nog een patroon in mijn kerstproject: al mijn kerstalbums bevatten een bepaald thema en hebben een bepaalde kleur. Zo had mijn eerste album de kleur blauw (voor mij een kleur die de geest/spirit van de feestdagen weergeeft), mijn tweede album was dan weer rood (refererend naar de kerstman) en op mijn derde album stonden de drie wijzen afgebeeld en het is goudkleurig. Voor mijn nieuwe kerstplaat heb ik nog geen kleur bepaald, maar het thema wordt ditmaal ‘winterweer / sneeuw’.

Vanaf april 2022 ga je opnieuw langdurig touren met de Zac Brown Band. Wat is het verschil tussen touren met de Zac Brown Band en touren met jouw eigen band?

Het grootste verschil is uiteraard het aantal toeschouwers. Met de Zac Brown Band spelen we voor duizenden tot tienduizenden fans, terwijl de optredens met mijn eigen band veel intiemer zijn. Toch heb ik geen voorkeur, want ik geniet zowel van de grote stadionconcerten met de ZBB als van de kleinschalige concerten met mijn eigen band. Uiteindelijk draait het allemaal om de fans, om de mensen die een ticket kopen om ons te zien optreden en het geeft me zoveel energie wanneer ik ze onze/mijn nummers hoor zingen.

Wie is jouw favoriete bandlid van de Zac Brown Band?

Ik kan echt geen favoriet kiezen. Wij vullen elkaar zo goed aan en iedereen heeft zijn eigen unieke karakteristieken. Ik noem ons altijd een band die enkel bestaat uit bandleiders.

Wat is jouw favoriete song van het nieuwste album ‘The Comeback’ van Zac Brown Band?

Dat is onze huidige single ‘Out In The Middle’. Een erg krachtige song, waar ik steeds vrolijk van wordt als die wordt gedraaid op de radiostations.

Wat is jouw all time favoriete Zac Brown Band song?

Nog steeds is dat ‘Goodbye In Her Eyes’.

Zijn er in de (nabije) toekomst plannen voor een Europese Zac Brown Band Tour en, meer specifiek, een concert in Nederland?

Daar praten we al jaren over, maar het is er nog niet van gekomen. In Europa hebben we tot nu toe enkel opgetreden in het Verenigd Koninkrijk en Ierland. We willen wel heel graag naar Europa komen, maar we zijn er nog niet uit wat de beste aanpak is: zelf als headliner gaan touren of als support act van een ‘grote naam’, zoals Taylor Swift. Het is ook een hele logistieke operatie want onze crew bestaat uit zeker 100 man. En, aangezien we allemaal nog jonge kinderen hebben en we normaal gesproken niet langer dan vijf achtereenvolgende dagen van huis zijn, is dat ook nog een hele uitdaging. Een Europese tour neemt namelijk gemiddeld toch zo’n dertig dagen in beslag. We willen zeker dolgraag naar Europa komen, maar ‘it has to make sense’.

Ben je eigenlijk bekend met Nederland?

Mike Rizzi, de drummer van mijn eigen band, heeft een zoon die, samen met zijn moeder, naar Nederland is verhuisd. Hij heeft zijn solo project ‘Appreciate What Remains’ (waarop ik ook meezing) ook opgedragen aan zijn zoon. Ik denk vaak dat ik het moeilijk heb en mijn gezin mis wanneer ik aan het touren ben, maar hij maakt dat gemis elke dag mee.

Voor de rest weet ik nog niet zoveel over Nederland, maar een bezoek aan (en hopelijk ook optreden in) Amsterdam staat wel op mijn bucket list.

Wat is jouw favoriete venue om op te treden?

Dat zijn er twee: Fenway Park in Boston en Red Rocks in Denver. Twee magische plaatsen om op te treden!

En welke venue staat nog op jouw bucket list?

Eigenlijk staat heel Europa op mijn bucket list om op te treden.

Als je kan kiezen uit alle songs die ooit door andere artiesten zijn uitgebracht, welke drie of vier songs zou je zelf willen zingen?

• Indigo Girls: Love’s Recovery (al betwijfel ik of ik met mijn stemtimbre die song eer aan kan doen)
  
  
• Journey: Faithfully
  
  
• AJR: Bang!
  
  
• Heel wat kerstsongs, en zeker de typische crooner kerstsongs zoals ‘Chestnuts Roasting On an Open Fire’

Jammer genoeg is het halfuurtje voorbij gevlogen en heb ik niet alle vragen kunnen stellen. Om af te sluiten nog de volgende slotvraag: Wat wil je de lezers van newcountry.nl toewensen?

Ik ben erg vereerd, dankbaar en nederig dat mensen vanuit de hele wereld luisteren naar mijn muziek en naar de muziek van de Zac Brown Band. Hopelijk kunnen we snel de oversteek maken naar Europa om voor jullie op te treden!

 

 
John Driskell Hopkins Band