Exclusief interview met BRELAND

Daniel Gerard Breland, beter bekend onder zijn artiestennaam BRELAND, is een 28-jarige Amerikaanse singer-songwriter en producer, die opgroeide in Burlington Township, New Jersey. Zijn muziekstijl is te omschrijven als een mix van country rap, gospel, R&B en soul. In september 2023 staat zijn allereerste Europese/UK headliner tour op het programma en tevens verzorgt hij diezelfde maand de support act voor de concerten van Shania Twain in de UK en Ierland. Een dag na zijn optreden in de kleine zaal van Paradiso Amsterdam op 6 september 2023, waar ik om persoonlijke redenen jammer genoeg niet bij kon zijn, had ik de eer om deze sympathieke en uiterst talentvolle artiest namens newcountry.nl via Zoom te mogen interviewen. Het werd een uiterst aangenaam en interessant gesprek over zijn allereerste Europese/UK headliner tour, zijn debuutalbum ‘Cross Country’ en zijn reeds lange lijst samenwerkingen met (new) country artiesten.

 

Interview met BRELAND

Tijd voor de openingsvraag: Wie is BRELAND in zijn eigen woorden?

Ik ben iemand die oprecht van muziek houdt, iemand die muziek ademt. Ik word geraakt door muziek en vind het fascinerend om te zien hoe andere mensen door muziek worden geraakt. Ik hou er van om te zien hoe muziek mensen verbindt. Ik ben erdoor geobsedeerd om steeds de beste song ooit te creëren, om de beste show ooit te spelen. Elke keer wanneer ik op het podium sta en elke keer wanneer ik een opnamestudio binnenstap wil ik de beste versie van mezelf laten zien.

Ik hou ervan om verschillende culturen te ontdekken, ik waardeer mensen, zowel individuen als hele gemeenschappen. Ik hou ervan om te reizen. Eigenlijk hou ik van alle aspecten die met cultuur te maken hebben en die cultuur beïnvloeden: sport, politiek, comedy, theater, kunst en uiteraard muziek. En tevens dat ik hieraan, door mijn eigen muziek, ook een bijdrage kan leveren.

Dat is BRELAND in een notendop. Ik hou er ook erg van om muzikale genres met elkaar te vermengen. Mijn muziekstijl is eigenlijk erg onconventioneel, erg uniek. Ik vind het fantastisch en tegelijkertijd onvoorstelbaar dat heel wat mensen in heel wat landen, en zelfs in Nederland, zich kunnen vereenzelvigen met die muziekstijl, ook al is er voor sommige mensen een taalbarrière.

Ik heb me gisterenavond heel erg vermaakt tijdens mijn optreden in Amsterdam. Iedereen die bij mijn concert aanwezig was heeft me iets beter leren kennen.

 

BRELAND; Foto Jimmy Fontaine

 

Op dit moment (dit interview vindt plaats op 7 september 2023) zit je middenin jouw Europese/UK tour. Morgen start het UK gedeelte van jouw tour. Hoe is jouw tour tot nu toe verlopen?

In 1 woord: uitstekend! Ik heb net de eerste 4 full electric concerten achter de rug en daarvoor heb ik, in het kader van de Heart To Heart concertreeks, in Duitsland ook een drietal akoestische optredens gedaan. Mijn eerste 7 concerten vonden allemaal plaats in steden, waar ik nog nooit was geweest: Düsseldorf, Hamburg, Berlijn, Oslo, Stockholm, Kopenhagen en Amsterdam. Het was dan ook een geweldige ervaring om deze steden te mogen ontdekken! En tegelijkertijd een ietwat spannende gebeurtenis, want je weet nooit hoe een markt en een publiek, waarvoor je nog nooit hebt opgetreden, zal reageren op jouw concert. We traden ook op in kleinere, intiemere venues vergeleken met de venues waar we normaal gesproken in de US in optreden. Maar het was een prachtige ervaring! Ik ben ook nooit bang of er veel of weinig mensen opdagen voor mijn concerten. Dat maakt me eerlijk gezegd ook niets uit, want ik waardeer heel erg de mensen die wel opdagen en die mensen wil ik een fijne avond bezorgen.

Het is duidelijk dat alle mensen die naar mijn eerste zeven Europese shows zijn gekomen, allemaal heel erg bereid waren om te feesten en zelfs meerdere van mijn nummers al mee konden zingen. Een geweldige ervaring! En ik kijk ook al erg uit naar het UK gedeelte van deze tour, dat morgen begint. De UK is voor mij een hele belangrijke markt en daar heb ik reeds een aantal keer opgetreden in het verleden. Voor mij is dat dus meer bekend terrein. Maar het is wel mijn allereerste headliner tour buiten de US, dus dat geeft toch een extra dimensie aan mijn concerten, zelfs in de UK.

En sowieso is deze hele tour een persoonlijk groeimoment en leermoment voor mij. In de US ben ik al bekend met touren, zowel als headliner als support act, maar dat is wel in hetzelfde land. Nu treed ik op in een aantal verschillende landen en dat vergt toch meer aanpassingsvermogen. Je moet je inleven in het land en de cultuur waar je optreedt, je moet opletten dat je geen verkeerde dingen zegt of verkeerde grapjes maakt. En dat onderzoeken, dat ontdekken, daar hou ik erg van. En het houdt me scherp.

 

Je trad gisteren voor de allereerste keer in Amsterdam op. Heb je nog tijd gehad om wat sightseeing te doen?

Jammer genoeg is mijn verblijf in Nederland te kort om buiten Amsterdam andere plaatsen te bezoeken. Er is mij wel verteld dat ik bij een volgend bezoek aan Nederland zeker Utrecht moet gaan ontdekken. Maar nu ben ik dus in Amsterdam gebleven. Gisteren heb ik ongeveer 7,5 kilometer door de stad gewandeld. Het was een mooie, warme dag. Door de hoge temperatuur had ik zelfs het gevoel dat ik door Nashville liep. In de andere steden en landen van onze Europese tour waren de temperaturen veel lager, maar gisteren in Amsterdam was het plotsklaps veel warmer dan ik had verwacht.

Ik heb in Amsterdam zowel cafés als coffeeshops bezocht. En na het concert ben ik met mijn bandleden in een jazzclub, waarvan de naam me nu even ontschiet, beland en we hebben ons daar enorm vermaakt. Het was een mooie dag met lekker eten en heerlijke muziek in een prachtige, culturele stad. Ik wist vooraf niet wat ik kon verwachten van Amsterdam, want ik ken niet veel mensen die de stad al hadden bezocht. En de stad is me zodanig meegevallen dat ik besloten heb om nog een dagje extra in Amsterdam te blijven voordat ik naar de UK afreis.

En ik kijk er al naar uit om in de toekomst terug te keren naar Nederland voor een of meerdere concerten. Nederland is een groot land en heeft uiteraard veel meer te bieden dan enkel Amsterdam en die andere steden en bezienswaardigheden wil ik tijdens volgende bezoeken zeker ontdekken.

 

BRELAND; Foto Evan Kaufmann

 

Vorig jaar verscheen jouw debuutalbum, getiteld ‘Cross Country’. Waar haalde je de inspiratie voor dat album vandaan?

In eerste instantie was ‘cross country’ enkel een uitdrukking die ik had bedacht om mijn muziekstijl te omschrijven. Zeker in het begin van mijn carrière werd mij vaak de vraag gesteld: hoe omschrijf je de muziek die je maakt, want het is geen traditionele country, maar heeft wel invloeden van country muziek? Mensen wisten niet zo goed hoe ze mijn stijl konden benoemen en bestempelden het in het begin dan ook vaak als ‘country trap’. En dat is misschien een juiste omschrijving voor een aantal songs, zoals ‘My Truck’ en ‘Throw It Back’, maar zeker niet voor het merendeel van mijn songs. En toen bedacht ik ‘cross country’ als verzamelnaam voor mijn repertoire. Want dat is het ook. Ik mix namelijk country muziek met verschillende andere genres. In mijn optiek zijn ook artiesten als Chris Stapleton, HARDY, Morgan Wallen en The War and Treaty cross country artiesten. Ik beschouw mijn muziekstijl dan ook niet als iets unieks of iets aparts, want heel veel andere artiesten doen hetzelfde, maar blijkbaar vinden heel wat mensen dat ik, in tegenstelling tot vele andere artiesten, een ietwat gekke, bizarre muziekstijl heb. En daarom heb ik dan toch maar de term ‘cross country’ bedacht. Die term is eerst uitgegroeid tot een single en daarna zelfs tot een compleet album.

Het album ‘Cross Country’ is een collectie songs die mensen een idee moet geven van wat er allemaal mogelijk is binnen ‘mijn’ genre. Als er veel mensen bereid zijn om open te staan en om hun blikveld te verruimen voor alles wat er mogelijk is binnen de country muziekwereld, dan is dat mooi meegenomen. Als ze daar niet voor openstaan, dan spreekt mijn muziek hen waarschijnlijk minder of zelfs helemaal niet aan. Dat is jammer, maar het is ook iets wat je niet kan veranderen, want muziek blijft een erg subjectief gegeven.

Alle songs op het album zijn songs die mij heel dierbaar zijn en waarvan ik denk dat ze country muziek op een unieke manier vertegenwoordigen. Alle nummers bevatten ook verhalen waarvan ik vond dat ze moesten worden verteld. Enerzijds grappige, vrolijke songs zoals ‘Praise The Lord’, ‘Throw It Back’ en ‘County Line’ en anderzijds serieuze verhalen zoals de titeltrack ‘Cross Country’ en ‘Growing Pains’. Ik wil mensen via mijn album kennis laten maken met alle facetten van mijn persoonlijkheid en met mijn veelzijdigheid als artiest. Als zanger hou ik enorm van ballads en daarom staat er een behoorlijk aantal tragere songs, waarop ik mijn vocale talenten tentoon kan spreiden, op het album. Daarnaast houden mijn bandleden en ik ook van vrolijkheid en van positiviteit en dus staan er op het album ook meerdere levendige, uptempo songs.

Ik ben dan ook heel erg tevreden met het album ‘Cross Country’. En ik kan tevens aankondigen dat op 15 september 2023 ‘Cross Country: The Extra Mile’ verschijnt, waarop, naast de 14 songs van het oorspronkelijke ‘Cross Country’ album, ook zes gloednieuwe songs staan. Met dit ‘The Extra Mile’ project kan ik dan het hoofdstuk ‘Cross Country’ afsluiten. In mijn optiek zijn die zes nieuwe songs trouwens nog beter dan de 14 songs die op het oorspronkelijke album staan. Soms brengen artiesten een ‘deluxe’ versie uit van een van hun albums en vaak zijn de extra songs op zulke albums dan songs die de oorspronkelijke selectie niet hadden gehaald en dan maar later op een ‘deluxe’ versie alsnog worden toegevoegd aan het album. Maar in mijn geval gaat het om zes gloednieuwe songs, die ik heb geschreven in het afgelopen jaar, dus na het verschijnen van ‘Cross Country’. Die zes nieuwe songs zijn niet alleen een mooie en geschikte toevoeging voor het album en voor mijn live shows, maar tonen ook mijn persoonlijke groei, als man, als artiest, als zanger en als verhalenverteller, tijdens het afgelopen jaar. Ik ben dan ook erg trots op beide albums.

 

Wat is jouw favoriete song van het album ‘Cross Country’ of van jouw nieuwste album ‘Cross Country: The Extra Mile’?

Oh, man, wat een vraag. Als ik ook mag kiezen uit de zes nieuwe songs van ‘The Extra Mile’, dan kies ik waarschijnlijk toch voor een van die nieuwe songs. Van het oorspronkelijke album kies ik voor ‘Cross Country’, ‘Growing Pains’, ‘Alone At The Ranch’ en ‘Don’t Look At Me’. Van die vier songs kent het grote publiek waarschijnlijk enkel ‘Cross Country’, want die drie andere songs spelen we eigenlijk nooit tijdens onze concerten. Maar dat zijn wel drie nummers die mij heel dierbaar zijn.

Het is heel lastig kiezen tussen de zes nieuwe songs. ‘The Extra Mile’ is wel een hele speciale song, die mij heel dierbaar is. En dat geldt ook voor ‘Thirsty’. Mijn oma is onlangs overleden en ‘Thirsty’ was haar favoriete nummer. Op de song zelf zingt ze niet, maar ik heb aan het einde van de song wel een fragment gemonteerd waarop ze haar mening over het nummer geeft en dat is heel speciaal voor mij. En zo leren de luisteraars van de song haar ook een beetje kennen. ‘The Extra Mile’ en ‘Thirsty’ zijn dan ook mijn twee favoriete nummers uit de batch van zes nieuwe songs. Maar ook ‘Cracks’ en ‘Cowboy Don’t’, mijn meest recente nummer, zijn meer dan de moeite waard. Je merkt wel dat het heel lastig kiezen is, want eigenlijk zijn alle songs van beide albums mijn favoriete nummers, ha ha!

Voor die zes nieuwe nummers had ik de keuze uit meer dan 60 (!) nieuwe nummers die ik had geschreven, dus je beseft waarschijnlijk wel hoe moeilijk het is geweest om te kiezen uit zoveel nieuwe nummers.

En zoals ik eerder al zei is muziek een erg subjectief gegeven, dus iedereen moet voor zichzelf uitmaken welke BRELAND song(s) hij/zij het beste vindt.

 

Mijn favoriete BRELAND nummer is ‘Told You I Could Drink’, jouw samenwerking met Lady A. Als ik heel eerlijk ben dacht ik, toen ik die song voor de eerste keer hoorde, dat het nummer werd gezongen door Dan + Shay. Het nummer heeft immers een behoorlijke Dan + Shay vibe.

Ha, ha! Nu we het trouwens over Dan + Shay hebben. Waarschijnlijk zullen ze dit interview niet lezen, maar ik wil toch even vermelden dat ik dolgraag een song met Dan + Shay zou willen opnemen! Op mijn volgende album wil ik samen met Shay Mooney de hoge noten raken en vocaal ondersteund worden door Dan Smyers. Hopelijk lukt het om hen binnenkort via de telefoon te spreken en samen een schrijfsessie in te plannen.

Maar je hebt gelijk dat ‘Told You I Could Drink’ een geweldig nummer is. De samenwerking en samenzang met Lady A was zo’n fantastische ervaring. Dankjewel voor het delen van jouw favoriete BRELAND song.

 

Dan + Shay staan dus bovenaan jouw bucket list van artiesten om mee samen te werken. Wie staat er nog meer op die bucket list?

Daar staan inderdaad nog meer artiesten op. Zo zeg ik al jaren dat het mij ongelofelijk leuk zou lijken om een duet op te nemen met Kacey Musgraves. Zij heeft momenteel trouwens een geweldig duet met Zach Bryan (‘I Remember Everything’). Ook met Morgan Wallen zou er iets magisch kunnen ontstaan. Je kan over de achtergrondredenen van die mogelijke samenwerking heel wat informatie online opzoeken, maar ik denk dat dat wel een heel bijzondere samenwerking zou kunnen worden.

Ik heb in het verleden al met The War and Treaty samengewerkt, maar zij zijn zo goed. Zij hebben onlangs door Europa getourd en zijn vanochtend zelfs genomineerd voor een CMA Award. Ik hou van hun sound en zou dolgraag nog eens met hen samenwerken. Zij hebben trouwens, net als Kacey Musgraves, ook samengewerkt met Zach Bryan op zijn meest recente album. Eigenlijk zou ik willen samenwerken met alle artiesten die ook samenwerken met Zach Bryan, ha ha!

Er staan zoveel artiesten op mijn bucket list. Chris Stapleton is er daar ook een van. Ik hou van de diversiteit in de hedendaagse countrywereld. Tegenover elke Jason Aldean staat er tegenwoordig een The War and Treaty, tegenover elke Oliver Anthony staat er een Mickey Guyton. Het aanbod is vandaag de dag dus erg divers en gebalanceerd. Dertig jaar geleden was dat wel anders, want toen had je vaak maar één invalshoek en één type artiest. De huidige trend met meer en meer diversiteit is een erg positieve ontwikkeling voor het genre.

Ik ben erg benieuwd welke nieuwe artiesten we in de (nabije) toekomst zullen mogen verwelkomen. En wees er zeker van dat ik bij elke artiest/band, die ik de moeite waard vind, zal aankloppen om met hen een samenwerking aan te gaan.

 

BRELAND; Foto Jimmy Fontaine

 

We hebben het nu gehad over de artiesten die op jouw bucket list staan om nog mee samen te werken. Maar je hebt uiteraard ook al heel wat samenwerkingen met grote artiesten achter de rug. Op jouw lijstje met reeds gerealiseerde samenwerkingen staan samenwerkingen met o.a. Ingrid Andress, Lady A, Thomas Rhett, Keith Urban, Alana Springsteen, Chase Rice, Sam Hunt, Dierks Bentley, HARDY… Van alle samenwerkingen die je al achter de rug hebt, welke was voor jou de meest memorabele samenwerking?

Dat is waarschijnlijk mijn samenwerking met Keith Urban op de song ‘Throw It Back’. Door die song heb ik de knoop doorgehakt en heb ik definitief besloten om naar Nashville te verhuizen. Op een scharnierpunt in mijn carrière, een moment waarop ik aan het twijfelen was of ik wel verder moest gaan met het maken van country muziek, nodigde Keith Urban mij uit om bij hem thuis aan nieuwe muziek te gaan werken. Tijdens de pandemie heb ik, net als iedereen, een tijdje thuisgezeten en ging ik echt twijfelen of Nashville en country fans mij wel zouden accepteren. Op het moment dat de pandemie uitbrak had ik net mijn eerste hitsingle te pakken. Maar aangezien het toen onmogelijk was om die single live te promoten sloeg de twijfel dus toe. En toen kwam er dus die uitnodiging van Keith Urban en dat bracht de ommekeer. Niet alleen blies hij door die samenwerking mijn carrière nieuw leven in, maar hij gaf mij persoonlijk ook zo’n ongekende nieuwe energieboost en daar ben ik hem zeer dankbaar voor. En ik ben trouwens niet de enige nieuwe artiest die zo’n geweldige energieboost heeft gekregen van Keith Urban. Wat een fantastisch mens!

De samenwerking met Keith Urban op ‘Throw It Back’ heeft geleid tot heel wat van de samenwerkingen met andere artiesten. Maar ik mag in mijn credits ook niet vergeten om Sam Hunt te bedanken. Zijn bijdrage op de remix van ‘My Truck’ is ongelofelijk waardevol geweest. Dat was mijn allereerste samenwerking in de country wereld en die samenwerking heeft ook heel wat deuren geopend voor samenwerkingen met andere country artiesten. Sam is trouwens een hele goede vriend van mij.

Keith Urban en Sam Hunt staan op gelijke hoogte wanneer ik terugdenk aan mijn favoriete samenwerkingen tot nu toe.

 

De tijd is voorbijgevlogen en het is jammer genoeg alweer tijd voor de slotvraag: Heb je nog een speciale boodschap voor jouw fans in Nederland?

Ik kom zeer binnenkort weer terug naar Nederland! Er is nog niets concreets, maar de Nederlandse markt is een markt die ik erg koester en waardeer. Ik heb gisteren ook een geweldige avond gehad in Paradiso Amsterdam. Als je gisterenavond niet bij mijn concert aanwezig kon zijn of als je mij pas nu, na het lezen van dit interview, ontdekt, niet getreurd. Ik kom zeker nog eens terug naar Nederland!