Ilse DeLange ontpopte zich als een van de meest succesvolle Nederlandse artiesten van haar generatie met haar debuutalbum World of Hurt uit 1998. DeLange, geboren op 13 mei 1977 in Almelo, Nederland, bracht een groot deel van haar jeugd door met deelname aan lokale talentenjachten en vormde uiteindelijk een country geïnspireerd duo met gitarist Joop Liefland (in 1994 traden ze op bij de Dutch Country Music Awards), maar hun het momentum stokte al snel en een jaar later ontbond het partnerschap. Ilse DeLange dook vervolgens op in de kortstondige popgroep Wij, die in 1996 de single "De Oorlog Meegemaakt" uitbracht. Twee jaar later trad ze toe tot de countryband Cash on Delivery en reisde met hen naar Nashville om een LP op te nemen met producer Barry Beckett. Het voltooide album, World of Hurt, werd in Nederland uitgegeven als een solo-poging van DeLange en verkocht bijna 500.000 exemplaren.

Over Ilse DeLange | BIografie

Ilse DeLange (echte naam Ilse Anoeska de Lange (Almelo, 13 mei 1977) begon haar loopbaan op achtjarige leeftijd als playbackartieste, in welke hoedanigheid ze diverse wedstrijden op haar naam schreef, onder meer met een imitatie van Toon Hermans. Na te zijn overgeschakeld op liverepertoire, trok ze via regionale en landelijke talentenjachten de aandacht van Hilversum, hetgeen haar enkele televisieoptredens opleverde. Met gitarist Joop Liefland vormde ze tijdelijk een duo, waarmee ze haar eerste schreden op het countrypad zette.

Carrière

Ilse DeLange begon haar loopbaan op achtjarige leeftijd als playbackartieste, waarmee ze diverse wedstrijden op haar naam schreef, onder meer met een imitatie van Toon Hermans. Na te zijn overgeschakeld op liverepertoire, trok ze via regionale en landelijke talentenjachten de aandacht van Hilversum, hetgeen haar enkele televisieoptredens opleverde. Met gitarist Joop van Liefland vormde Ilse DeLange tijdelijk een duo, waarmee ze haar eerste schreden op het countrypad zette.

In 1994 trad Ilse DeLange op voor de Nederlandse Country Music Awards. Ondanks positieve reacties gebeurde er vooralsnog weinig; ze kwam wel in contact met vertegenwoordigers van het roemrijke platenlabel Warner Music, maar het duurde nog enkele jaren van onderhandelen voordat zij haar contracteerden. In 1994 deed ze ook mee aan het Zangfestival der Onbekenden in Eindhoven met covers van Daddy's Hands van Holly Dunn en The Song Remembers When van Trisha Yearwood. Haar optreden werd bekroond met de eerste plaats, een trofee en een waardebon voor een demo-opname.

Doorbraak

In 1996 zong Ilse DeLange mee met de gelegenheidsgroep Wij, die de single De oorlog meegemaakt uitbracht. In 1998, inmiddels deel uitmakend van de groep Cash On Delivery, vertrok Ilse DeLange  naar Nashville (Verenigde Staten) om, onder leiding van topproducer Barry Beckett, het album World of Hurt op te nemen. Doordat ze in de country-hoofdstad van de wereld een country-cd mocht opnemen, raakte ze bekend in Nederland. Ilse DeLange haar debuutsingle I'm not so tough bracht ze voor het eerst op tv ten gehore bij de show van Paul de Leeuw. Het album werd een groot succes in Nederland en uiteindelijk werden van haar debuutalbum internationaal 450.000 stuks verkocht. In Nederland ontving Ilse DeLange in 1999 een TMF Award en een Edison.

1999 was ook het jaar waarin Ilse DeLange een livealbum uitbracht: Dear John, een registratie van een Marlboro Flashbacks-minitournee die ze dat jaar deed, en waarin ze liedjes van zanger John Hiatt op eigen wijze coverde. De cd werd al snel platina. Hierna vloog Ilse DeLange weer naar Amerika om aan haar tweede studioalbum te werken. Bijna een jaar lang hield de zangeres zich stil. Medio 2000 werden de eerste geruchten rondom het nieuwe album al een beetje verspreid. In oktober verscheen de single Livin' On Love als voorloper van het nieuwe album met dezelfde titel dat in november uitkwam. Op dit album ging Ilse DeLange al wat meer de pop/rock kant op, en schoof de country wat naar de achtergrond. Ondanks de promotie werd het album minder succesvol dan World of Hurt en kwam niet hoger dan de vijfde plaats. Toch haalde de cd platina.

Begin 2001 startte Ilse DeLange met de Livin' On Love Tour en deed zij veel theaters en concertzalen in het land aan. Intussen werd er ook gewerkt aan een doorbraak in Amerika. World of Hurt zou daar in eerste instantie uitgebracht worden, maar hoge platenbazen vonden de plaat uiteindelijk te gedateerd om nog uit te brengen. De hoop viel dus op het nieuwe album Livin' On Love. Om onbekende redenen werd de cd niet uitgebracht, waarschijnlijk omdat Amerikaanse labels de sound van de plaat niet goed vonden. Na al dit zakelijke gedoe verbrak Ilse DeLange al haar contacten met Amerika en besloot zich de komende jaren enkel op de Benelux te storten.

Edison

Ilse DeLange won een Edison voor de beste Nederlandse artiest van 2000. Door alle zakelijke omstandigheden raakte de zangeres lichamelijk oververmoeid. Tijdens een optreden in Paradiso (Amsterdam) kreeg ze problemen met haar stem en vertelde het publiek geëmotioneerd dat ze niet de kracht had om het optreden voort te zetten. Een warm applaus was het gevolg. Op doktersadvies moest ze vervolgens enkele weken rust houden vanwege vermoeide stembanden. Enkele maanden later in dat jaar trad ze op Parkpop op.
In maart 2002 vertrok Ilse DeLange met partner Bart Vergoossen voor negen maanden naar Amerika om aan een nieuw album te werken. Tijdens de opnames had ze nu zelf alle touwtjes in handen. In april 2003 verscheen het nieuwe album getiteld Clean Up, een plaat met pop/rocksound en zeer autobiografische teksten, allemaal door de zangeres zelf geschreven. Ilse DeLange was heel tevreden over de nieuwe plaat en ondanks de nieuwe sound werd het album al snel een succes. Ook leverde ze een bijdrage aan een cd ten behoeve van War Child. Tijdens het concert Friends For Warchild zong Ilse DeLange samen met Trijntje Oosterhuis en Jacqueline Govaert van Krezip een nummer van The Beatles. In oktober kwam een verzamelalbum op de markt: Here I Am - 1998/2003. Dit album werd goud.

Pauze

Begin 2004 werd de Nederlandse stal van DeLanges platenmaatschappij Warner Music opgeheven en stond de zangeres zonder platencontract op straat. Kort daarna ontving Ilse DeLange een Edison voor Clean Up. In april van dat jaar werkte Ilse DeLange mee aan een single van de Italiaanse zanger Zucchero. Het nummer heette Blue en werd in Nederland een bescheiden hit. Door problemen met het management werd het stiller rondom de zangeres. Over een nieuw platencontract was nog niets bekend, maar Ilse DeLange gaf wel aan druk bezig te zijn met de toekomst. Eind 2005 ging de zangeres heel verrassend (zonder een nieuw album) weer op tournee door het land en bijna alle concerten van deze toer waren snel uitverkocht.

The great escape

Intussen werd in Amerika samen met top-producer Patrick Leonard hard gewerkt aan een nieuwe plaat. Dit album, The Great Escape, werd op 16 juni 2006 uitgebracht. De gelijknamige single verscheen eind mei. Het album was bij uitkomen reeds goud en bereikte in augustus 2006 de platinastatus (70.000 verkochte exemplaren). In september volgde de tweede single The Lonely One. Het album leverde Ilse DeLange in oktober 2006 haar tweede TMF Award op. Tijdens Marco Borsato's concertenreeks Symphonica in Rosso in GelreDome te Arnhem trad Ilse DeLange diverse keren op als special guest. In december maakte ze een minitournee door het land waarvan alle optredens snel waren uitverkocht. Vanaf februari lag de derde single van het album, de ballad I Love You, in de winkels. Ook werd die maand bekendgemaakt dat Ilse DeLange voor de eerste keer een eigen concert zou geven op 5 april 2007 in de Heineken Music Hall te Amsterdam vanwege het succes rondom het nieuwste album. Omdat de tickets voor dit optreden zo snel waren uitverkocht werd al snel besloten om een tweede datum toe te voegen en wel 4 april. In juni verscheen Reach For The Light, de vierde single van het album The Great Escape. Omdat het nummer enkel als betaalde download werd aangeboden, wist het de charts niet te halen. Op 26 oktober bracht Ilse DeLange een nieuw live-album uit, Live, een registratie van de concerten die ze in april gaf in de Heineken Music Hall in Amsterdam.

Incredible

Ondertussen was de zangeres ook bezig met de voorbereiding van een nieuw album. Sinds 20 februari 2008 verbleef ze in de Zweedse havenstad Göteborg waar ze de liedjes hiervoor zowel schreef als opnam. In Engeland werkte ze hiervoor met songwriters die meewerkten aan het debuut van James Morrison.
In juni 2008 werd bekend dat Ilse DeLange de titelsong Miracle zou schrijven en zingen van het romantisch drama Bride Flight, met hoofdrollen van Rutger Hauer, Willeke van Ammelrooy en Waldemar Torenstra.
Op 3 september 2008 reisde Ilse DeLange langs verscheidene radiostations om de nieuwe single So incredible, die op 19 september 2008 uitkwam, te promoten. De videoclip nam ze samen met Jake Davis op in Los Angeles. Een dag na verschijnen beleefde de single zijn live-primeur. Dat was tijdens het eerste TT-Live pop- & rockfestival op het TT-circuit in Assen. Het nummer betekende haar eerste nummer 1-hit. Het stond op 1 november 2008 op de eerste plaats van de Single Top 100.

Na twee jaar wachten kwam op 17 oktober 2008 haar nieuwe album Incredible uit. Tijdens de uitzending van RTL Boulevard op 11 november 2008 ontving Ilse DeLange een gouden plaat voor het album. In korte tijd werden er 60.000 exemplaren van verkocht waarvoor ze bij die gelegenheid een platina prijs ontving. De tweede single van het album Incredible was Miracle, de titelsong voor de film Bride Flight. Ilse DeLange behaalde met dit nummer de eerste plaats in de Top 40. De derde single was Puzzle Me. Single nummer vier, We're Alright, werd een radio-release.

Op 27 augustus 2010 verscheen haar nieuwe studioalbum, Next to me, een plaat bestaand uit acht nieuwe liedjes oftewel een minialbum. Het was opgenomen in Nashville, Tennessee. De gelijknamige eerste single van dit nieuwe album kwam op 14 juli 2010 uit. Al snel na verschijning stond het hoog in de lijsten van de Nederlandse iTunes Store. Het album ontving al snel de status van Goud. Vanwege haar droom (als artiest voet aan de grond te krijgen in Amerika), ging Ilse DeLange in 2011 in zee met producer Matthew Wilder om vervolgens een sound te creëren die misschien wat verder van haar af lag maar tegelijkertijd zich gemakkelijker kon meten met hits die in de Amerikaanse hitlijsten stonden. De leadsingle DoLuv2LuvU verscheen eind 2011. Het nummer werd in 2011 uitgeroepen tot 3FM Megahit. De single behaalde de 14e positie in de Single Top 100. Het lied werd door 3FM gebruikt als themalied van 3FM Serious Request 2011. Wegens het overlijden van Ilse DeLange's vader en het opschuiven van werkzaamheden werd het album uiteindelijk geannuleerd. De zangeres bleek, na het rouwproces rondom de dood van haar vader, zich niet meer te kunnen vinden in de sound van haar nieuwste plaat en maakte uiteindelijk een album dat qua stijl en geluid dichter bij haar gevoel lag. Dat album werd Eye of the hurricane – het verscheen in september 2012. De eerste single Hurricane werd een Top 10-hit. Opvolger Winter of love deed het minder goed maar het album bleef wel goed verkopen en werd al kort na uitbrengen met Goud onderscheiden. Het uitbrengen van het album werd tevens gevierd met een concert in het GelreDome in Arnhem. Dit concert zou oorspronkelijk in maart 2012 plaatsvinden maar werd door de ziekte van Ilse DeLange's vader verschoven naar september.

The voice of Holland

Vanaf het vierde seizoen is Ilse DeLange te zien als coach bij het televisieprogramma The voice of Holland. De coaches Nick & Simon en Roel van Velzen keerden namelijk niet terug in dit seizoen. Ze zit in de stoel naast Trijntje Oosterhuis, Marco Borsato en Ali B.. In seizoen 4 werd ze als coach tweede met haar talent Mitchell Brunings.

Eurovisiesongfestival 2014

Samen met Waylon zal Ilse DeLange Nederland in het Eurovisiesongfestival 2014 in Denemarken vertegenwoordigen. De twee vormen een duo genaamd The Common Linnets en zullen het country/bluegrass-nummer "The calm after the storm" ten gehore gaan brengen.

In 2021 gaat Ilse DeLange deelnemen aan Lets Dance Germany Seizoen 14, daarmee samenhangende ze in de voetsporen van onder meer Loiza Lamers, Sylvie Meis, Bastiaan Ragas, Marijke Amado.