Op een avond waarin bluegrass, folk en rauwe randjes samenkomen, brengt violist Lightnin’ Luke (bekend van The Bridge City Sinners) een verrassend energieke soloact naar de Melkweg in Amsterdam. Voor wie hem kent van de excentrieke en rebelse folkband uit Portland, is het misschien even schakelen: solo zit Luke met enkel een gitaar op een stoel aan de rand van het podium. Maar saai? Allesbehalve.
Met zijn imposante baard, donkere hoed, strakke zwarte broek en korte laarsjes oogt Luke als een outlaw uit een andere tijd. Zodra hij begint te spelen, blijkt zijn muziek een opzwepende mix van blues, folk en rock. Zijn benen en voeten bewegen onafgebroken mee op het ritme, check zeker een video op YouTube om zijn bezielde performance zelf te zien. Zijn teksten zijn rauw en eerlijk, en het publiek hangt vanaf de eerste noot aan zijn lippen.
Hij zingt onder andere “The Only Cowboy Bar in Portland”, een meeslepend nummer dat de sfeer van het Wilde Westen oproept, en speelt ook een duister en heerlijk spooky nummer van zijn band The Bridge City Sinners. Tijdens het optreden krijgt Luke het publiek moeiteloos mee. Met een luide “Hell Yeah!” die hij zes keer vol enthousiasme laat herhalen, verandert hij de zaal in een zinderende folkclub. Na een korte, maar krachtige set bedankt hij het publiek, springt van zijn stoel en verdwijnt het podium af, klaar om de hoofdact aan te kondigen: The Devil Makes Three.
The Devil Makes Three: puur, krachtig en recht uit het hart
Na zeven jaar radiostilte is The Devil Makes Three terug met een nieuw album: Spirits. De band heeft een kleine bezettingswijziging ondergaan; bassiste Lucia Turino heeft plaatsgemaakt voor MorganEve Swain, bekend van haar vroegere band Brown Bird. De vaste kern (zanger/gitarist Pete Bernhard en multi-instrumentalist Cooper McBean) is gebleven, en het drietal laat zien dat hun muzikale chemie nog altijd ijzersterk is.
Zonder visuele poespas, alleen een paar microfoons en versterkers, draait het optreden volledig om de muziek. Om 20:30 trapt de band af met het krachtige “The Bullet”. McBean wisselt moeiteloos van akoestische naar elektrische gitaar en banjo, waarmee hij de sound van de band een fris randje geeft. Oude klassiekers worden afgewisseld met nieuw materiaal van Spirits, waarbij de energie onafgebroken hoog blijft.
Halverwege voegt Lightnin’ Luke zich opnieuw bij de band en blaast de nummers extra leven in met zijn vurige vioolspel. De bandleden hebben zichtbaar plezier op het podium en hun onderlinge band is voelbaar. Het publiek reageert luidkeels met nog meer “Hell Yeah’s” als Luke weer opduikt.
Een avond voor alle liefhebbers van rootsmuziek
In totaal speelt The Devil Makes Three twintig nummers, en na drie toegiften – waaronder het geliefde “Old Number 7” – valt om klokslag 22:00 het doek. Hoewel de show niet volledig uitverkocht was, was de zaal goed gevuld met een bont gezelschap: van metalheads en cowboys tot alternatievelingen en folkfans. Allemaal verlaten ze tevreden de Melkweg, voldaan na een avond pure, eerlijke muziek.
Gezien: 3 juli 2025, Melkweg, Amsterdam
