Concertverslag: Kane Brown + Restless Road - Melkweg Amsterdam

Het is iets voor zeven uur op woensdagavond 25 januari 2023 en ik begeef me richting de Melkweg Amsterdam, waar het concert van Restless Road en Kane Brown om 20.00u op het programma staat. Het is duidelijk dat beide acts een grote fanbase hebben want de grote zaal van de Melkweg, de Max, is uitverkocht en dat betekent dat zo’n 1250 toeschouwers het concert zullen bijwonen. De fans hebben kennelijk ook al reikhalzend uitgekeken naar dit concert, want wanneer ik bij de Melkweg aankom, reikt de wachtrij al tot op het Leidseplein. Om 19.00u gaan de deuren open en stroomt de zaal nagenoeg onmiddellijk vol. Wat ook opmerkelijk is aangezien bij heel wat concerten de zaal pas begint vol te lopen tijdens of na de support act. Maar Kane Brown heeft dan ook een zeer interessante support act meegenomen. Ik word opgewacht door de tourmanager van Kane Brown en Restless Road, die mij naar de backstage brengt, want voor het concert begint heb ik de eer om zowel de drie heren van Restless Road als Kane Brown te mogen interviewen.

 

Tekst: Cedric Davids / Foto’s: Marc Van Der Maas

 

 

Support act: Restless Road

Aangezien Kane Brown met wat vertraging aankomt bij de Melkweg Amsterdam, begint ons interview wat later dan gepland, en mis ik jammer genoeg de eerste twee nummers van Restless Road. Maar gelukkig zingen zij nog voldoende andere songs om een goed oordeel te kunnen vellen over en vooral om te kunnen genieten van hun performance. Want genieten is het zeker tijdens het optreden van deze drie uiterst sympathieke heren. Ze brengen een akoestische set, waarin de nadruk ligt op vocale samenzang en vocale afwisseling. Zach Beeken, Garrett Nichols en Colton Pack van Restless Road brengen een mix van covers en eigen nummers.

 

 

Zo is er een uiterst geslaagde covermix van songs van Toby Keith, George Strait en Lewis Capaldi en wagen ze zich ook aan een Tim McGraw song (‘I Like It, I Love it’). Maar ook hun eigen repertoire is meer dan de moeite waard. Ze zingen hun nieuwe single ‘On My Way’, het wondermooie (en mijn persoonlijke favoriet) ‘Growing Old With You’ en sluiten af met het vrolijke, aanstekelijke ‘Bar Friends’.

 

 

De band viert dit jaar hun 10-jarig bestaan, want ze zijn in 2013 ontstaan nadat ze bij elkaar waren gebracht door Simon Cowell na individuele audities tijdens de Amerikaanse X-Factor. Ondanks hun jonge leeftijd, toch al een ervaren band. Tijdens hun half uur durende set hebben ze mij zeker overtuigd van hun kwaliteiten.

 

 

Een optreden dat, wat mij betreft, nog wel wat langer had mogen duren en dat zeker smaakt naar meer! Hopelijk komen ze snel terug naar Nederland, maar dan wel voor een full-length en full-band optreden!

 

Main act: Kane Brown

Om 21.00u zwelt de muziek aan en betreedt Kane Brown met zijn band het podium. Verwacht geen cowboylaarzen, maar hippe sneakers. Verwacht geen cowboyhoed, maar een knalrode, hippe pet. Kane Brown is geen doorsnee new country artiest. Hij is een muzikale kameleon, die zich uit in verschillende muziekstijlen.

 

 

Hij opent met twee ruigere, opzwepende nummers met rock-elementen om daarna over te schakelen naar het relaxte, Justin Bieber-achtige ‘Be Like That’. En ook het rockende ‘Hometown’ passeert de revue. Kane heeft een uitstekende fiddle speler mee op tour genomen en er is dus tevens ruimte voor meerdere, vrolijke uptempo countrysongs, zoals ‘One Mississippi’, ‘Short Skirt Weather’, ‘Famous Friends’ en ‘Like I Love Country Music’.

 

 

Kane Brown’s echtgenote Katelyn is met hem meegereisd naar de UK en Europa en in het midden van zijn set nodigt hij haar uit op het podium en zingen ze samen hun song ‘Thank God’. Een mooi, romantisch intermezzo tijdens het concert. Wat mij betreft het hoogtepunt van de avond is de ballad ‘Homesick’. Kane geeft aan dat het nummer ongeveer anderhalf jaar lang niet meer op zijn setlist heeft gestaan, maar dat hij het nummer ‘herontdekt’ heeft toen het door het publiek werd aangevraagd tijdens een optreden in Manchester tijdens deze UK/Europese tour. En we mogen blij zijn dat hij het nummer opnieuw heeft toegevoegd aan zijn setlist, want enkel begeleid door een piano en de fiddle brengt Kane een wondermooie versie van de song ‘Homesick’, die hij opdraagt aan zijn kinderen die in de US zijn achtergebleven. Een kippenvelmoment en een oase van rust en sereniteit in een voor het overige erg energiek concert.

 

 

Het sterkste punt van Kane Brown is zonder twijfel zijn ongebreidelde energie en zijn stage performance. Hij weet het publiek uitstekend te bespelen en zoekt voortdurend het contact met het publiek. Zo begint hij met een toeschouwer een uitgebreide discussie over welk pretpark het meest de moeite waard is om te bezoeken: Disney World of Disneyland. Hij ontpopt zich ook als een verhalenverteller, want tijdens een wel erg langgerekte ‘cover section’ deelt hij zijn hele levensverhaal met het publiek. Tussen het vele praten tijdens dit gedeelte van de show door, horen we ook een a cappella ‘Kane Brown sings Blake Shelton’ en Kane’s versies van Sean Kingston’s ‘Beautiful Girls’ en Ben E. King’s ‘Stand By Me’.

 

 

Bij een concert van Kane Brown verveel je je geen seconde, want je wordt voortdurend verrast. Is het niet door de steeds wisselende muziekstijlen, dan is het wel door Kane’s onuitputtelijke energie of door een gitarist die tegen het einde van het concert op het drumstel gaat staan, zijn evenwicht verliest en op de grond valt (maar wel blijft doorspelen). Kane Brown geeft tijdens het optreden meermaals aan dat hij er een hekel aan heeft om op woensdagen op te treden omdat hij dat de meest doordeweekse, nietszeggende dag van de week vindt. Als hij op een woensdag in januari al zoveel positieve energie weet uit te stralen en over te brengen op de zaal, wat moet dat dan wel niet zijn als hij tijdens het weekend een concert zou geven?

 

 

Hopelijk wordt hij tijdens zijn volgende doortocht in Nederland geboekt voor een concert in het weekend zodat we ook ‘Kane Brown’s Weekend Experience’ kunnen meemaken. Mogelijk zal dat dan in een nog grotere venue moeten zijn. In 2020 stond hij in een uitverkochte Oz zaal van de Melkweg voor 650 man, ditmaal in een uitverkochte Max zaal van de Melkweg voor 1250 man. En zijn fanbase wordt steeds groter. Restless Road en Kane Brown hebben gezorgd voor een erg mooie en veelbelovende start van de new country concerten in Nederland in 2023!

 

Gezien:  25 januari 2023, Melkweg, Amsterdam