Concertverslag: Home Free – TivoliVredenburg Utrecht

Een concert bijwonen van Home Free is steeds een indrukwekkende, unieke gebeurtenis. De vijf heren van Home Free gebruiken geen gewone muziekinstrumenten, maar enkel hun stem en doen dit op magistrale wijze. Home Free is wat mij betreft de beste a cappella band ter wereld. En dan ook nog eens een country a cappella band! In 2020 tourden ze met hun ‘Dive Bar Saints’ tour door Europa en de UK en hadden mijn dochter en ik het geluk hun concerten te mogen bijwonen in België (Leuven) en in Nederland (Amsterdam). En met ‘geluk’ bedoel ik ook echt ‘geluk’, want tijdens hun tour brak de corona pandemie uit en moest de band halsoverkop hun tour afbreken en naar de US terugkeren.

Meer dan drie jaar na de afgebroken ‘Dive Bar Saints’ tour zijn de vijf heren op 13 september 2023 eindelijk teruggekeerd naar Europa en de UK, ditmaal in het kader van hun ‘Road Sweet Road’ tour. Deze tour begon dus op 13 september 2023 in Berlijn en bestaat uit maar liefst 15 concerten in totaal in Duitsland, Denemarken, Zweden, Noorwegen, Oostenrijk, Zwitserland, Nederland en de UK. Op 1 oktober 2023 sluiten ze deze tour af met een optreden in Londen.

 

Concertverslag Home Free

Tekst: Cedric Davids / Foto’s: Lene Davids

Vanavond, woensdag 27 september 2023, staat Nederland op het programma en die dag staat al enige tijd rood omcirkeld in zowel mijn kalender als in die van mijn dochter! Verwacht geen al te objectief verslag van dit concert, want mijn dochter en ik zijn al een aantal jaren zogenaamde ‘Home Fries’, zoals de die hard Home Free fans zich omschrijven. Niet alleen woonden we in 2020 twee concerten van de band bij in Leuven en in Amsterdam, ook tijdens hun ‘Timeless’ tour in 2018 waren we bij twee van hun concerten aanwezig (Tienen en Utrecht). Vanavond wordt dus reeds ons vijfde Home Free concert.

Mijn dochter en ik zijn tijdig afgereisd van Tilburg naar TivoliVredenburg, want reeds om 17.30u openen de deuren voor de deelnemers aan de Home Free Ultimate VIP Experience, die o.a. een fotomoment, een meet and greet moment met de vijf heren, een signeersessie, een groeps Q&A sessie met de band en een song, die niet zal worden gezongen tijdens het concert, bevat. Een unieke ervaring! Wanneer deze sessie rond 18.30u ten einde is, zoeken mijn dochter en ik een goed plekje uit in de Grote Zaal en begint het wachten, want de show zal pas om 20.00u starten. Even appen met het thuisfront, nog even nagenieten van wat ons zonet is overkomen en kijken hoe de zaal langzaamaan volstroomt waneer vanaf 19.00u de deuren voor het grote publiek worden geopend. In tegenstelling tot de vorige twee concerten in Nederland zijn er ditmaal zowel staan- als zitplaatsen en het feit dat er ditmaal ook staanplaatsen zijn werd reeds tijdens de meet and greet sessie door de bandleden met erg veel enthousiasme onthaald. Zij houden namelijk heel erg van de positieve energie die uitgaat van een staand publiek.

 

 

Om 20.00u is het dan eindelijk zover! Er is geen voorprogramma vanavond en dus betreden Austin Brown, Rob Lundquist, Adam Rupp, Tim Foust en Adam Chance van Home Free onmiddellijk om 20.00u het podium van de Grote Zaal. Nog voordat ze één noot hebben gezongen staat de zaal al op zijn kop. En het enthousiasme van het publiek wordt alleen maar groter tijdens het knallende openingsnummer: ‘Boondocks’, een van de grote hits van Little Big Town. Daarna is het de beurt aan het eveneens opzwepende en tevens titelnummer van de tour, ‘Road Sweet Road’. Dit nummer is trouwens ook het openingsnummer van hun meest recente album, getiteld ‘So Long Dixie’ (2022) en een zelfgeschreven nummer. Naast het maken van uitstekende covers van voornamelijk country songs profileert Home Free zich ook steeds meer als een band die eigen nummers schrijft. Op het album ‘So Long Dixie’ zijn maar liefst 12 van de 14 songs op het album eigengeschreven nummers. Een erg bijzonder en erg knap gegeven aangezien een a cappella band enkel hun stemmen kan gebruiken als instrument.

 

 

Het erg aanstekelijke ‘Elvira’ (bekend van The Oak Ridge Boys) wordt luidkeels meegezongen en wordt gevolgd door opnieuw een eigengeschreven nummer van hun laatste album: ‘Stargazer Lilies’. Daarna probeert de band de nog niet op plaat verschenen Austin Brown original ‘Hers Ain’t Mine’ uit op het publiek en ook deze song slaat onmiddellijk aan. Daarna is het de beurt aan de classic ‘Man Of Constant Sorrow’ en de Johnny Cash klassieker ‘Folsom Prison Blues’, vooraleer de band rond 20.45 het eerste deel van hun set afsluit met het overbekende ‘Ain't Goin' Down ('til the Sun Comes Up)’ van Garth Brooks.

 

 

Na een welverdiende pauze van ongeveer 25 minuten betreden Austin, Adam, Adam, Rob en Tim opnieuw het podium om te openen met het indrukwekkende en onheilspellende ‘Everybody Walkin’ This Land’. De volgende song is van een veel luchtigere aard en betreft het vrolijke ‘Some Girls Do’. Daarna verlaten Austin, Adam (Chance), Tim en Rob het podium en blijft enkel beatboxer Adam Rupp achter op het podium. Meer dan 10 minuten lang toont hij zijn fenomenale beatbox kwaliteiten: met behulp van een loop station creëert hij, enkel met zijn stem/beatbox geluiden, een kolkend en stomend dancenummer. Daarna brengt hij ons naar de Australische outback en produceert hij dierengeluiden en zelfs een didgeridoo bootst hij na met zijn stem. Het publiek is door het dolle heen na deze indrukwekkende beatbox solo en beloont Adam dan ook meer dan terecht met een oorverdovend applaus. Om heel eerlijk te zijn doet het solo beatbox gedeelte, een standaard onderdeel van elk Home Free concert, mij niet zoveel, maar dat heb ik ook wanneer er bij gewone concerten bijvoorbeeld een uitgebreide drumsolo wordt ingezet. Begrijp me niet verkeerd: ik bewonder het vakmanschap van Adam Rupp en wat hij doet is van een erg hoog, bijna buitenaards niveau, maar het beatbox solo gedeelte heeft niets te maken met (new) countrymuziek en dat is in de eerste plaats toch waarom ik fan van Home Free ben geworden (en nog steeds ben).

 

 

Na Adam’s solo verschijnen de overige vier leden van Home Free weer op het podium. Tim vertelt dat Home Free, naar aanleiding van het fenomenale succes van hun Sea Shanty Medley, door gameontwikkelaar Ubisoft is gevraagd om een song voor een binnenkort te verschijnen videogame te schrijven. De song moest in de stijl van sea shanty’s (zeemansliederen) worden geschreven en laat Home Free nu met Adam Chance een sea shanty specialist in huis hebben! Hij schreef de titelsong van de game, getiteld ‘Skull and Bones’. Voor dit nummer haalt hij, met hoge uitzondering, een akoestische gitaar tevoorschijn. Erg ongebruikelijk voor een a cappella band, maar blijkbaar nodig voor deze specifieke song en waarschijnlijk ook functioneel ten behoeve van de videogame. Na dit nummer wordt de gitaar weer netjes opgeborgen en wordt er weer overgeschakeld naar enkel stemmen en datgene waarin Home Free uitblinkt, namelijk het zingen van (new) countrysongs. Adam, Adam, Rob, Tim en Austin verwennen het publiek met een wondermooie en luidkeels meegezongen versie van ‘Take Me Home, Country Roads’. Voor mij persoonlijk het hoogtepunt van de avond.

 

 

Als afsluiter van de avond knallen de vijf heren er nog even een feestelijke mashup van ‘Ring Of Fire’ (enkel de intro), ‘Never Gonna Give You Up’ en ‘Try Everything’ uit, waardoor de zaal bijna uit haar voegen barst. Onder luid applaus verlaat Home Free het podium om na korte tijd terug te keren voor twee bisnummers: hun ondertussen wereldbereoemde ‘Sea Shanty Medley’ en uiteraard ook hun doorbraaknummer, de ‘Johnny Cash classic with a twist’, ‘Ring Of Fire’. Het overdovende, minutenlange applaus van het dankbare publiek is oververdiend.

 

 

Rond 22.00u is het concert afgelopen en begeven mijn dochter en ik ons naar de parking waar we in de auto stappen en tevreden nagenieten van de geweldige, unieke ervaring van vanavond. En ook alweer reikhalzend uitkijken naar een volgend bezoek van de heren van Home Free aan Nederland. Wij zijn dan ongetwijfeld ook weer van de partij! U ook?

 

Gezien:  27 september 2023, TivoliVredenburg Utrecht